Aktywność N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów w tkance nerki, w surowicy krwi i w moczu pacjentów z rakiem nerki
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 7
Abstract
W Polsce nowotwór nerki, obejmujący 3–4 proc. wszystkich nowotworów złośliwych, stanowi trudny problem diagnostyczny. Rak nerki (najczęstszy nowotwór nerki u dorosłych) jest zwykle diagnozowany, gdy wystąpiły odległe przerzuty. Naciekanie okolicznych tkanek i powstawanie przerzutów zależy od zmian w strukturach oligosacharydowych glikokoniugatów glikokaliksu i substancji międzykomórkowej. W degradacji łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów biorą udział endo- i egzoglikozydazy. Najbogatszym źródłem egzoglikozydaz w nerce są kanaliki nerkowe, skąd dostają się one do moczu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza (NAG) to kwaśna egzoglikozydaza lizosomalna odszczepiająca reszty N-acetyloglukozoaminy (GlcNAc) lub N-acetylogalaktozoaminy (GalNAc) z nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów. Jest najaktywniejszą ze znanych egzoglikozydaz. Substratami dla tego enzymu są gangliozydy, glikoproteiny i łańcuchy glikozoaminoglikanowe proteoglikanów, tj. siarczan chondroityny, kwas hialuronowy, siarczan dermatynu i siarczan keratanu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza jest glikoproteiną zbudowaną z łańcuchów polipeptydowych α i β. Izoenzym A ma budowę αβ, izoenzym B – ββ. Celem naszej pracy było oznaczenie aktywności N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów A i B w tkance nerki metodą kolorymetryczną w surowicy krwi i oraz N-acetylo-β-heksozoamindazy w moczu. Najniższe aktywności N-ace-tylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów stwierdziliśmy w tkance nowotworowej, istotnie większe w obszarze przejściowym, a największą w tkance zdrowej. Nasze wyniki sugerują, że proces nowotworowy powoduje zwiększone wydalanie N-acetylo-β-heksozoaminidazy do moczu. Pochodzenie guza nerki z komórek nabłonkowych proksymalnych cewek krętych czyni oznaczanie poziomu aktywności N-acetylo-β-D-heksozoaminidazy (NAG) w tkance i moczu szczególnie przydatną metodą diagnostyki tego nowotworu.
Authors and Affiliations
Małgorzata Borzym-Kluczyk, Barbara Darewicz, Sławomir Szajda, Marian Sulik, Krzysztof Zwierz
Treatment of bone metastases in breast cancer patients
Bone metastases are a major problem in the clinical management of patients with breast cancer. With prolongation of survival, the challenge is to improve the quality of the patient’s remaining life. The treatment of me...
c-myc oncogene aberration in breast cancer patients assessed by direct double differential PCR
Breast cancer is the most frequent tumour diagnosed in women, especially in well-developed countries. One of the genes of the highest interest in its diagnosis and prognosis is protooncogene c-myc, which plays a role as...
Zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne dla wybranych nowotworów głowy i szyi. Rak krtani
Leczenie długotrwale rozwijającego się raka podstawnokomórkowego skóry, niszczącego połowę twarzy – opis przypadku
Rak podstawnokomórkowy (ca basocellulare, basal cell epithelioma, basalioma, ulcus rodens) jest najczęstszym nowotworem skóry. Występuje przede wszystkim u mężczyzn powyżej 40. roku życia narażonych na promieniowanie sł...
SCC-Ag, CYFRA 21-1 and chosen laboratory indices in moniotring treatment of patients with cancer of the uterine cervix
Objective: An attempt has been made to evaluate usefulness of SCC-Ag and CYFRA-21-1 determinations as well as the calculated on the basis of determinations of acidic alpha-1 glycoprotein and prealbumin, cancer serum inde...