Alloplastyka stawu ramiennego
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2003, Vol 5, Issue 1
Abstract
Wstęp. Od lat 80-tych, alloplastyka stawu ramiennego staje się coraz częściej wykonywanym zabiegiem, a w ciężkich wieloodłamowych złamaniach (cztero-fragmentowe wg klasyfikacji Neer'a) końca bliższego kości ramiennej jest uznawana za metodę z wyboru. Na początku lat 90-tych opracowano współczesne zasady alloplastyki stawu ramiennego. Uważa się, że 4 parametry mechaniczne: zakres ruchu, stabilność, napięcie mięśniowe oraz gładkość elementów stawowych i okołostawowych, wpływają na funkcję stawu ramiennego i do ich odtworzenia powinniśmy dążyć w alloplastyce.Materiał i metoda. W okresie od 1995 do czerwca 1999 r. wykonaliśmy 14 połowiczych alloplastyk, używając protezy Bio-Modular. Zabieg wykonano u 12 kobiet i 2 mężczyzn. Wiek chorych wahał się od 41 do 75 lat (średnio 61 lat 8 miesięcy). Wskazaniami do alloplastyki stawu ramiennego u chorych były: świeże, wieloodłamowe złamania końca bliższego kości ramiennej, wadliwie wygojone złamania bliższego końca kości ramiennej, choroba zwyrodnieniowa stawu ramiennego, reumatoidalne zapalenie stawów.Usprawnianie kończyny rozpoczynano w następnym dniu po zabiegu, wdrażając ruchy bierne, po 4-6 tygodniach ruchy czynne wspomagane, ćwiczenia oporowe po 2 m-cach od operacji.Wyniki leczenia oceniano średnio 3 lata po zabiegu operacyjnym, posługując się skalą Constanta i oceną subiektywną chorych.Wyniki. Uzyskano poprawę średnio z 28,3 pkt przed operacją, do 60,3 pkt po zabiegu. Subiektywnie, chorzy ocenili wynik jako bardzo dobry w 4 przypadkach, dobry w 7 i dostateczny w 2.Wnioski. Własne doświadczenie wykazuje, że wskazania do alloplastyki stawu ramiennego stwierdza się rzadko zarówno w przypadkach złamań, jak i schorzeń tej okolicy, to jednak w prawidłowo dobranych przypadkach alloplastyka stawu ramiennego jest skutecznym zabiegiem uwalniającym chorego od bólu i umożliwiającym odzyskanie dobrej funkcji barku, jednak po długim, przynajmniej rocznym okresie usprawniania.
Authors and Affiliations
Andrzej Górecki, Sławomir Struzik
Current methods for monitoring the treatment <br /> of osteoporosis: increased bone mineral density <br /> or reduced fracture risk?
Bone fractures are the most serious complication of osteoporosis. Fractures occurring in vertebrae or the proximal epiphysis of the femur directly increase the risk of mortality. As a result of the aging of our society a...
Orthopaedics in Germany under the Influence of National-socialist Healt-politic in the Years 1933-1945
In the paper the health-care of physically disabled patients in Germany before, during and after the II world war are discussed. The circumstances of introdu-ction of „Racial-Hygiene - laws and orthopedic indications for...
Ocena gęstości mineralnej i metabolizmu kostnego u dzieci z wielokrotnymi złamaniami kości<br />
Wstęp. Celem pracy jest kompleksowa ocena uwarunkowań złamań kości u dzieci z uwzględnieniem wskaźników badania densytometrycznego i metabolizmu kostnego.Materiał i metody. Zbadano 112 dzieci w wieku 5-18 lat, w tym 81 p...
Compliance with Low Molecular Weight Heparin in abulatory orthopedic patients
BackgroundThe prophylaxis of venous thromboembolism with unfractioned heparins (UFH) was introduced in 1970s and initially applied only in high-risk orthopedic surgery patients. While further studies proved its importanc...
Urazy opuszek palców rąk u dzieci leczonych w Klinice Chirurgii i Onkologii Dziecięcej w latach 2008-2010.
StreszczenieWstęp: Urazy opuszek palców stanowią największą grupę urazów rąk u dzieci zgłaszających się do centrów urazowych. Większość przypadków leczonych jest zachowawczo i nie wymaga hospitalizacji. Rozległość obraże...