(Auto)kreacje pamięci. Kilka uwag o "Matka odchodzi" Tadeusza Różewicza
Journal Title: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Sectio FF Philologiae - Year 2017, Vol 0, Issue 1
Abstract
Tematem artykułu jest wspomnieniowy tom Matka odchodzi (1999) Tadeusza Różewicza – książka wyjątkowa, polifoniczna, palimpsestowa i niespójna. W pracy dokonano analizy obecnych w dziele podmiotów autorskich, a także zweryfikowano przeświadczenie o autobiograficzności tekstu (według terminologii Lejeuene’a). Lektura wykazała, iż w tomie Różewicza brak jednego, spójnego, równoznacznego z rzeczywistym autorem podmiotu mówiącego oraz że umieszczone w książce teksty mają często podwójny, zależny od kontekstu, status (fikcjonalny/niefikcjonalny). Uznano więc, że Różewicz tworzy swoisty „gatunek jednorazowy” (termin Balcerzana) – wyjątkowo intymny i nieprzejrzysty, będący zapisem jego procesu wspominania, a więc niejako (pod względem wglądu do jego konstrukcyjnych reguł) niedostępny zewnętrznemu czytelnikowi.
Authors and Affiliations
Michał Zdunik
Keywords
Related Articles
- EP ID EP299080
- DOI 10.17951/ff.2017.35.1.101
- Views 68
- Downloads 0
L’étude contrastive dans la perspective de la didactique de l’écrit en L2 : les trois axes de la rhétorique
On arrive sans contrainte particulière aujourd’hui à admettre que les actes langagiers étant des objets de traitement de la linguistique sont profondément marqués par le culturel, comme en témoignent également nombre de...
Intencja skracania dystansu i jej skuteczność w mediach – mówienie o kimś „po nazwisku”
Autorka zauważa, że coraz częściej reprezentowane jest w środkach masowego przekazu pomijanie imion, tytułów, godności, nazw pełnionych funkcji itp. przy przywoływanych nazwiskach, co pociąga za sobą poważne konsekwencje...
Postapokalipsa i teraźniejszość. "Starość aksolotla" Jacka Dukaja
Autor analizuje mini powieść Jacka Dukaja Starość aksolotla. Pisarz inscenizuje apokalipsę, by pokazać współczesne sposoby konceptualizowania tożsamości, a szerzej definiowania człowieczeństwa. Radykalne zniesienie ludzk...
Złe niewiasty w bajkach Biernata z Lublina
Zamierzamy przedstawić, jak Biernat z Lublina (1465–1529) pisze w bajkach (210) o kobietach. Stwierdzamy, że pisze rzadko (27 haseł) i ocenia je negatywnie. Panna to pochodnia ognista, mężatki krytykuje za złości, gaduls...
Struktura słownictwa dzieci polskich w wieku przedszkolnym
Dla świeżo zebranego słownictwa, stanowiącego korpus analityczny dla badań autorki, kontekstem i tłem porównawczym jest słownictwo zarejestrowane przez Stefana Szumana w 1955 roku. Chodzi jej o to, by pokazać, które jedn...