Boethıus’un Felsefenin Tesellisi İsimli Eserinde İnsanın Mutluluğu ve Felsefe’nin İşlevi
Journal Title: Bilimname - Year 2018, Vol 201802, Issue 36
Abstract
Boethius’un (480-524) Felsefenin Tesellisi isimli eseri bir takım suçlamalarla ölüm cezasına çarptırılan ve acı bir şekilde öldürülen Boethius’un sürgündeki mahkûmiyet döneminde içinde bulunduğu mutsuzluk, keder hali karşısında “felsefe” de sükûnet, huzur arayışını anlatan, teselli türünden bir eserdir. Aslında Boethius, Teselli’de kendi kişisel mutsuzluklarını ve ruhsal hüzünlerini, felsefi bir bakış açısı ile irdeleyip bunlara teselliler sunarken, genel olarak insanın mutsuzluk nedenleri ve onun gerçek mutluluğu nasıl elde edebileceği hakkında önemli değerlendirmeler yapmaktadır. O, insanların bu dünya hayatında gerçekten mutlu olabilmesi için, insanın kendini bilmesinin, insan için gerçekten değerli olan şeylerin neler olduğunu bilmesinin, dünya ve hayatın nasıl yönetildiğine dair doğru bir kavrayışa sahip olmasının ve insanın kendi arzu ve tutumlarını bunlara uygun hale getirmesinin önemine dikkat çekmiştir. Ona göre, insan felsefi tefekkürle kendisinin Tanrısal kökenli ve ölümsüz bir varlık olduğunu tam manası ile idrak edince, artık kendisinin dışındaki, fani şeyler olan zenginlik, makam, şöhret gibi dünyevî şeylerin, insan için gerçekten değerli olmadığını ve gerçek mutluluk kaynağı olmadığını kavrar. Ve bu kavrayış onun bunları kaybetmekten dolayı aşırı derecede üzülmesini engeller. Diğer taraftan gerçek mutluluğun bunlarda olamayacağını kavramak insanı bu fâni şeyler yerine kendi içine, ruhsal iyiliklere, erdemlere ve her türlü varlığın, kendi ruhunun ve her türlü iyiliğin kaynağı olan Tanrı’ya yönelmesini sağlamaktadır. Böylece insan yanlış yerlerde aradığı gerçek mutluluğu, ruh huzurunu bunlarda bulacaktır. Sonuçta insanın mutluluğu açısından çok önemli etkileri olan tüm bu kavrayışlara felsefi tefekkürle ulaşılmış olmasının, felsefenin insanın pratik hayatı açısından önemini teyit ettiği söylenebilir.
Authors and Affiliations
Ahmet YILDIZ
Keywords
Related Articles
- EP ID EP406894
- DOI 10.28949/bilimname.448160
- Views 112
- Downloads 0
Abbâsi Şehirciliğinin Bağdat Dışındaki Tezahürleri: Irak Bölgesi/Reflections of Abbasid Urbanism on The Cities of Iraq Without Baghdad: Iraq Region
Öz Abbâsîler dönemi (132/750-656/1258), İslam şehirciliğinin en önemli ve verimli aşamalarından birini teşkil eder. İslam şehirciliği için olgunluk devri olarak ifade edilebilecek bu dönemde Müslüman coğrafyadaki şehirle...
İslam Felsefesi ve Kelâm Açısından Başkasıyla Zorunlu Mümkün Varlık Terimi
İslam düşüncesinde varlık imkânla ilişkisi bakımından üç biçimde değerlendirilmiştir. İlki, zâtında imkân bulundurmayan varlık: Tanrı'dır. İkincisi, zâtında imkânı bilkuvve olan ve zorunlu olmayan varlıktır. Bu varlık va...
Din-Bilim Çatışması Üzerine: Kopernik Merkezli Bir Okuma/On the Confliction Between Religion and Science: A Reading Centered on Copernicus
Din ile bilim arasında ki iletişim ve etkileşim insanlık tarihi kadar eskidir. Bu iletişim ve etkileşim kimi zaman uzlaşma ve diyalog tarzında kimi zaman ise çatışma ve entegrasyon şeklinde olmuştur. Tarihsel süreçte din...
Hikmet-i İlahiyye ve Kelam/Al-Hikmat Al-Ilâhiyyah and Kalâm
Öz Bu makalede Hikmet-i İlahi okulunun takipçileri veya el-Hikmet el-İlahi [özellikle genel prensipler el-umurel-ʽâmme ile ilgili kısmı] ve Kelam arasındaki ilişki incelendi. Hikmet-i İlahi ve Kelam arasındaki mücadele v...
Hanefilerin Amelî Farz Kavramına Dair/An Evaluation About The Concept of “Al-Fard Al-Amalî” in Hanafi Thought
Hanefi usulcülerin, şer’î hükümlerden biri olan farzın, içerisinde şüphe bulunmayan kat’î delil ile sabit olmuş olmasını gerekli görmeleri ve farzın inkarının küfrü gerektirdiğini söylemeleri beraberinde bazı tartışmalar...