Cura e formazione delle vocazioni sacerdotali adulte

Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2015, Vol 30, Issue 2

Abstract

Powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku – troska o nie i ich formacja W historii Kościoła fenomen powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku był zawsze obecny. Stanowił on jeden z bardzo ważnych „znaków czasu”, zarówno ze względu na duże znaczenie, jakie zyskał w wielu kościołach lokalnych, jak również ze względu na różnorodne nowe problemy, które spowodował. Z jednej strony, powołania te były pozytywnie oceniane jako przejaw owocności apostolstwa powołaniowego i jako w pewnym stopniu środek zaradczy na znaczący spadek powołań „klasycznych” („normalnych”), wywodzących się w większości ze szkół średnich o profilu humanistycznym. Z drugiej strony powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku przyczyniły się do powstania wielu problemów o charakterze pedagogicznym, dyscyplinarnym i strukturalnym, dotyczących tożsamości kapłaństwa służebnego oraz przygotowania do niego. Różne doświadczenia kościołów lokalnych pokazują, iż biskupi i ci wszyscy, którym leżało na sercu dobro tych powołań, nie szczędzili sił, aby je promować i zagwarantować im właściwą formację. W sposób szczególny dbano, aby kandydaci mogli dogłębnie rozeznać autentyczność powołania do kapłaństwa oraz aby zapewnić im solidną formację duchową i intelektualną. Troszczono się też, aby formacja powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku była oparta na wizji kapłaństwa służebnego zgodnej z obowiązującą doktryną Kościoła oraz by różniła się od formacji diakonów stałych i osób świeckich zaangażowanych w duszpasterstwie. Ponadto w formacji wielką uwagę poświęcano zachowaniu jedności kapłaństwa służebnego. Istniało bowiem realne niebezpieczeństwo stworzenia dwóch rodzajów kapłanów, różniących się między sobą poziomem przygotowania oraz sposobem rozumienia i przeżywania celibatu.

Authors and Affiliations

Ryszard Selejdak

Keywords

Related Articles

La prassi penitenziale sul ministro della penitenza nell’alto medioevo (VI–X sec.)

Szafarz sakramentu pokuty we wczesnym średniowieczu (VI-X w.) Po okresie pokuty kanonicznej pojawia się nowa praktyka sprawowania sakramentu pokuty i pojednania. Nowość dotyczy dwóch wymiarów: pokuta staje się powtarza...

Biblijna narracja biograficzna w psychoterapii. Narracje biblijne o niepłodnych kobietach wobec narracji współczesnych kobiet zmagających się z niepłodnością

W artykule zaprezentowano podstawowe założenia teoretyczne, które przemawiają za zasadnością zastosowania biblijnej narracji biograficznej w terapii indywidualnej i grupowej kobiet cierpiących z powodu przedłużającej się...

Celebracje Wielkiego Tygodnia tradycji zachodniosyryjskiej w Kościele Syromalankarskim w Indiach

Wielki Tydzień jest bez wątpienia dla wszystkich chrześcijan szczytem życia liturgicznego. Ponieważ celebracje te swymi korzeniami sięgają Jerozolimy, każda wspólnota posiada szereg tożsamych obrzędów i tradycji. Jednakż...

Przepowiadanie z humorem

Humor to zdolność dostrzeżenia inkongruencji czyli braku odpowiedniości. Pełni on wiele pożytecznych funkcji w życiu człowieka i społeczności ludzkich. Jego stosowanie zalecają specjaliści od komunikacji międzyludzkiej....

Download PDF file
  • EP ID EP407075
  • DOI 10.12775/TiCz.2015.020
  • Views 50
  • Downloads 0

How To Cite

Ryszard Selejdak (2015). Cura e formazione delle vocazioni sacerdotali adulte. Teologia i Człowiek, 30(2), 29-58. https://europub.co.uk./articles/-A-407075