DUSZPASTERSTWO SŁUŻBY CELNEJ W POLSCE
Journal Title: Studia z Prawa Wyznaniowego - Year 2008, Vol 11, Issue 11
Abstract
Historia wyspecjalizowanego duszpasterstwa w służbach celnych, finansowych i skarbowych w Polsce sięga początków II Rzeczypospolitej. W czasach Polski Ludowej sformalizowana posługa kapłańska w administracji państwowej (publicznej) była niemożliwa. Wraz z normalizacją stosunków Państwo-Kościół w III RP, od początku lat 90-tych XX w. pojawiła się potrzeba roztoczenia specjalnej opieki duszpasterskiej m.in. nad funkcjonariuszami Służby Celnej. W połowie lat 90-tych za wzorcem duszpasterstwa policyjnego powstało duszpasterstwo pracowników służb celnych. 19 października 2006 r. Konferencja Episkopatu Polski włączyła funkcjonariuszy Służby Celnej RP do duszpasterstwa wojskowego Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. 31 października 2007 roku zawarto w Warszawie porozumienie między Ministrem Finansów i Delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. Służby Celnej w sprawie organizacji i funkcjonowania katolickiego duszpasterstwa Służby Celnej. Na szczeblu każdej z 16 izb celnych w Polsce ma być docelowo utworzony 1 etat kapelana (w stopniu podkomisarza celnego) oraz 1 etat księdza dziekana na szczeblu ministerstwa (w stopniu komisarza celnego), który ma koordynować prace duszpasterskie w izbach celnych. Kapelani mają realizować w Służbie Celnej zadania duszpasterskie przewidziane dla nich prawem kościelnym m.in.: organizowanie opieki duszpasterskiej dla funkcjonariuszy i pracowników Służby Celnej oraz ich rodzin, a także weteranów i kombatantów oraz emerytów i rencistów Służby Celnej; organizowania, przeprowadzenia i nadzorowania zajęć z etyki normatywnej; organizowania nabożeństw, w tym z okazji świąt Służby Celnej i uroczystości państwowych. Opieka kapelana nad pracownikiem takich służb może pozwolić im na utrzymanie właściwej postawy moralnej, uniknięcie różnych grzesznych pokus (co do zasady penalizowanych na gruncie polskiego prawa karnego), a to może być elementem budowania państwa wolnego od wielu negatywnych zjawisk społecznych (np. korupcji) i wyrobienia pozytywnych postaw społecznych, w tym szacunku do prawa (także celnego) oraz zawodu celnika. Powyższe rozwiązania należy ocenić generalnie, jako pozytywny wyraz dążenia państwa polskiego do budowania modelu separacji skoordynowanej w relacjach Państwo-Kościół, a po stronie kościelnej, jako pożądany przykład głębszego angażowania się w realizację kolejnych funkcji publiczno-prawnych.
Authors and Affiliations
Zdzisław Zarzycki
XI Opolskie Colloquium Prawno–Historyczne, Brzeg, 6-7 października 2015 r.
sprawozdanie
OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH W DZIAŁALNOŚCI KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE
Odpowiednia ochrona danych osobowych w działalności Kościoła katolickiego w Polsce rodzi wiele pytań i kontrowersji. Niniejszy artykuł odpowiada na pytania: kto jest administratorem danych osobowych w Kościele katolickim...
NADZÓR NAD FUNDACJAMI KOŚCIELNYMI W POLSCE
W prawie polskim, w odniesieniu do fundacji, przyjęty został model nadzoru subsydiarnego o charakterze prawnym. Nadzór pośredni jest wykonywany przez organy administracji publicznej, a nadzór bezpośredni przez sądu powsz...
Rec. Andrzej Szymański, Proces likwidacji działalności charytatywnej Kościoła katolickiego w sferze publicznoprawnej w latach 1945-1965. Studium historyczno-prawne, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2010, ss. 263
Konferencja naukowa pt. Ochrona danych osobowych w Kościele, Warszawa, 25 lutego 2016 r.
Sprawozdanie