Elementy jazzowe i brazylijskie w suicie „Scaramouche” op. 165b Dariusa Milhauda
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2015, Vol 1, Issue 3
Abstract
Artykuł składa się z kilku sekcji. We wstępie autor przedstawia życiorys Dariusza Mihauda ze szczególnym uwzględnieniem afiliacji jazzowych. W dalszej części autor prezentuje stylistykę kompozytora oraz wymienia kompozycje Milhauda zaliczane do kameralistyki fortepianowej. Autor opisuje okoliczności powstania dzieła oraz zwraca uwagę na jego ogromną popularność. Kluczowym składnikiem artykułu jest analiza, w której autor wyszczególnia i omawia w świetle sztuki wykonawczej najważniejsze elementy jazzowe i brazylijskie suity Scaramouche op. 165b Dariusa Milhauda. Typowo brazylijska muzyka popularna i jazz mają bardzo podobne korzenie – są mieszanką tradycji afrykańskiej i europejskiej na kontynencie amerykańskim. W trzech częściach utworu: pierwszej – Vif, drugiej – Modéré oraz trzeciej – Brazileira autor artykułu odnalazł takie elementy jak: progresja rhythm changes; paralelizm struktur melodycznych i akordowych; politonalność we współbrzmieniach i w strukturach linearnych; struktury rytmiczne wraz z tanecznością muzyki Ernesta Nazaretha; synkopy; formuła call and response; ostinato rytmiczne; rytmika uzupełniająca; eksponowanie słabych części taktu; akcenty w zakończeniu fraz; wzmacnianie efektu rytmicznego poprzez częste zastosowanie repetycji dźwięku oraz konstruowanie melodii po pauzie; naśladowanie efektu perkusyjnego; przesuwanie naturalnych akcentów w takcie poprzez grupowanie regularnych wartości rytmicznych utrzymanych w metrum parzystym – w następujące po sobie nieparzyste motywy czy wzory rytmiczne; symultaniczna prezentacja tematów muzycznych; struktury pentatoniczne w warstwie melicznej; figura rytmiczna ewokująca swingowanie: ósemka z kropką i szesnastka; charakterystyczny dla muzyki latynoamerykańskiej plan rytmiczny: ósemka z kropką, ósemka z kropką i ósemka; żywiołowy klimat (część pierwsza); nastrój pełen melancholii, nawiązujący do aury wokalnego bluesa, a więc nastroju smutku, wewnętrznego płaczu (część druga); przeszywające, podskórne, zaraźliwe rytmy, czarujące melodie, werwa, motoryka (część trzecia). Przekonania interpretacyjne autora artykułu sięgają do korzeni gatunku wraz z jego inspiracjami, wskazując drogę prawdy w sztuce wykonawczej.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Radosław Stefański
Podstawowe zagadnienia wykonawcze pełnogłosowego stylu akompaniamentu we Francji w latach 1690–1750 w świetle wybranych traktatów, część III: Środki służące wzmożeniu ekspresji, indywidualizacji oraz wzbogaceniu brzmienia pełnogłosowego basso continuo
Jest to ostatni artykuł z cyklu Podstawowe zagadnienia wykonawcze pełnogłosowego stylu akompaniamentu we Francji w latach 1690-1750 w świetle wybranych traktatów. Autor, kontynuując rozważania na temat środków wykonawczy...
The 17th century harpsichord keyboard in the context of works by Girolamo Frescobaldi (1583–1643) and Johann Jacob Froberger (1616–1667)
The article touches on the range and mechanism of keyboards of historical keyboard instruments, especially the harpsichord. It explains in an accessible way the basic construction principles, technical aspects and histor...
The obsession of music perfection – John Ogdon, life and fascinations of the piano virtuoso
The article describes the British pianist and composer admired for his brilliant playing. His extraordinary music talent revealed itself very early. At the age of 5 Ogdon played the piano better than many grown up people...
Wydarzenia artystyczne i naukowe w roku akademickim 2017/2018 (październik – grudzień)
Wydarzenia artystyczne i naukowe w roku akademickim 2017/2018 (październik – grudzień)<br/><br/>
Artystyczny obraz dzieła muzycznego i duchowy aspekt sztuki z perspektywy muzyka XXI wieku
W niniejszym artykule autor postanowił poddać analizie proces powstawania artystycznego obrazu dzieła muzycznego w pracy wykonawcy, jak również wskazać dwutorowość tej pracy – pracę pod kątem emocjonalnym i intelektualny...