Fenomenologia procesem autokonstytucji, tj. zradzania się podmiotu do właściwego mu bycia? Refleksja wokół antropologiczno-mistycznych wątków twórczości Edmunda Husserla
Journal Title: Ruch Filozoficzny - Year 2016, Vol 72, Issue 1
Abstract
W świetle licznych, chociaż całkowicie rozproszonych wypowiedzi Husserla, fenomenologię – co być może dziwi i zaskakuje – można odczytywać jako proces autokonstytucji podmiotu we właściwym mu byciu. Tym sposobem fenomenologia byłaby już nie tylko – jak przyzwyczaiła nas do tego jej wykładnia w duchu teorii poznania – metodą mającą umożliwić jej adeptowi widzenie jasne i niczym niezmącone, lecz procesem wydobywania właściwego nam statusu ontologicznego. Szczególne narzędzie owej pracy na rzecz wydobycia z nas naszego „ukrytego ja” – „ja prawdziwego i autentycznego” stanowiłaby z kolei redukcja fenomenologiczna, która w przekonaniu Husserla umożliwia nie tylko dekonstrukcję tego, co można byłoby nazwać świadomością potoczną człowieka, lecz dekonstrukcję jego nieautentycznego sposobu bycia. Jako taka redukcja fenomenologiczna byłby bowiem narzędziem zwrotu i stopniowego „wchodzenia” podmiotu do jego własnego wnętrza – narzędziem złożonego procesu osadzania całej jego duchowej aktywności wewnątrz jego bytu, w wyniku czego dochodziłoby koniec końców do „koncentracji” jego ducha w nim samym i przezwyciężenia jego „ja powierzchniowego”, podług którego ten egzystuje w codzienności swego bycia. W tym świetle można byłoby być może postrzegać fenomenologię jako rodzaj „wewnętrznej praxis” czy wręcz techniki życia wewnętrznego. Przy czym owo „ukryte ja”, którego wydobycie jest celem fenomenologicznej pracy jej adepta nad nim samym, jest niczym innym zdaniem filozofa jak naszym „wiecznym Dasein”, pozostającym w szczególnego rodzaju związku z Bogiem, gdyż związku współ-chcenia dobra i współdziałania na rzecz jego nieustannego pomnażania w świecie.
Authors and Affiliations
Monika Adamczyk
Keywords
Related Articles
- EP ID EP321554
- DOI 10.12775/RF.2016.002
- Views 61
- Downloads 0
Pojęcie odpowiedzialności u George’a Berkeleya
Analizy przeprowadzone w niniejszym artykule dotyczą zawartych w siódmym dialogu Alkifrona poglądów Berkeleya na odpowiedzialność. Wskazano w nim, że Berkeleyowskie pojęcie odpowiedzialności stanowi odpowiedź na argument...
From The Querist to Siris and Back. Berkeley’s Social Philosophy 1737–1752
The article reconstructs a shift in Berkeley’s understanding of nature and human society in his late works: The Querist (1737-1752, various editions) and Siris (1744). Together with the abandonment of metaphysics of his...
Historia jako dzieło wyobraźni w The Idea of History R.G. Collingwooda
Autorka zamierza tu wykazać, że to pomiędzy stanowiskami Kanta, Humboldta i Droysena ukształtowała się ontologiczna i antropologiczna optyka, jaką w odniesieniu do zagadnień historyki i dziejów przejmuje również Collingw...
International Berkeley Society Conference “Berkeley’s Philosophy after the Principles and the Three Dialogues” - Institute of Philosophy, Nicolaus Copernicus University, Toruń, Poland, 23–26 October 2017
-
Stephen Gaukroger, The Natural and the Human. Science and the Shaping of Modernity, Oxford University Press 2016, ss. 402
-