Fluktuacja barw i napięć – kameralistyka fortepianowa Eugeniusza Knapika

Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2014, Vol 1, Issue 1

Abstract

Eugeniusz Knapik to kompozytor, pianista, pedagog. Urodził się 9 lipca 1951 w Kochłowicach. Studiował w latach 1970-76 kompozycję u Henryka Mikołaja Góreckiego i grę na fortepianie w klasie Czesława Stańczyka w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Jako kameralista był m. in. partnerem Kwartetu Śląskiego. W latach 2002-2010 był rektorem Akademii Muzycznej w Katowicach. Moim żywiołem jest niekończąca się fraza, która dąży do celu, który sobie wytyczyłem – stąd brak pulsu i wyraźnych podziałów. Wielorakość kontrapunktyczna, czyli faktura zwielokrotniona, daje właśnie efekt płynnej, pozbawionej ostrych cięć narracji. Nie można dotknąć jakiegoś punktu, muzyka stale się zmienia. Stale mamy do czynienia z fluktuacją barwy, napięcia. Ten fragment wypowiedzi Eugeniusza Knapika pochodzi z autoryzowanej rozmowy autora z kompozytorem na temat jego muzyki kameralnej (kwiecień 2011 roku w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi). Knapik w kameralnych utworach fortepianowych ewokuje idee planowości, wykorzystuje zmienne faktury, wiele odcieni rozpiętej skali dynamicznej, zmienne tempa, artykulację, polirytmiczne układy, figury ostinatowe, fragmenty kadencyjne, szerokie frazy o klasycznym łukowaniu. Zabarwienie emocjonalne jego muzyce nadaje dysonansowa, atonalna harmonika, która często wraz z rozwojem utworu ma ujście ku pierwotnej tonalności systemu dur-moll. Idea nadrzędna realizowana w dźwiękach muzyki Knapika to nieustanna stymulacja świata wartości, nadającego sens istnieniu, rozbudzanie piękna w nas samych i w naszym życiu, uwrażliwianie na sztukę poprzez emocje. Artykuł zawiera krótki przewodnik po kompozycjach kameralistyki fortepianowej Knapika, a także przykłady harmonii i oznaczeń o pewnej dowolności, których dokładna realizacja sprawia, że słuchacz nie słyszy pulsu, wewnętrznych ugrupowań metrycznych, lecz poddaje się fali muzycznej, która go niesie.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Radosław Stefański

Keywords

Related Articles

Ruggero Gerlin. A portrait sketch

The article is an attempt to introduce the figure of Ruggero Gerlin, an outstanding harpsichordist from the last century (1899–1983), a legendary student of Wanda Landowska, a virtuoso and a well-regarded teacher of many...

Music portraits of women in harpsichord pieces by François Couperin

The French style still remains a special place in the development of harpsichord music. The composer who undoubtedly stands out from among many great composers of that period is François Couperin, an illustrative miniatu...

Piano works by Łódź’s composers of the second half of the 20th century, part 1

The article is the first part of a cycle of articles in which their author describes piano pieces by Łódź’s composers of the second half of the 20th century from the angle of piano technique means they use; at the same t...

Laboratorium III

Laboratorium III<br/><br/>

Unikalna tkanina materii dźwiękowej w twórczości kameralnej Zygmunta Krauzego

Twórczość kameralna Zygmunta Krauze stanowi doniosły wkład w dorobek muzyki naszych czasów. W utworach artysty spotykamy się z nowym potraktowaniem środków fakturalnych rzutujących na aspekt wykonawczy dzieł, a są nimi m...

Download PDF file
  • EP ID EP518042
  • DOI -
  • Views 46
  • Downloads 0

How To Cite

Radosław Stefański (2014). Fluktuacja barw i napięć – kameralistyka fortepianowa Eugeniusza Knapika. Notes Muzyczny, 1(1), 128-144. https://europub.co.uk./articles/-A-518042