Guz olbrzymiokomórkowy (tumor gigantocellularis, osteoclastoma)- epidemiologia, diagnostyka, leczenie.

Apply

Guz olbrzymiokomórkowy (tumor gigantocellularis, osteoclastoma)- epidemiologia, diagnostyka, leczenie.

Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2010, Vol 12, Issue 3

Abstract

Streszczenie Autor opisuje epidemiologię, obraz kliniczny, klasyfikację oraz sposoby leczenia guza olbrzymiokomórkowego. Guz olbrzymiokomórkowy stanowi 4-8% pierwotnych nowotworów kości, występuje najczęściej między 20-40 rokiem życia, z przewagą u płci żeńskiej. Najczęstsza lokalizacja guza to dalsza nasada kości udowej i bliższa nasada kości piszczelowej oraz dalsza nasada kości promieniowej i bliższa nasada kości ramiennej. W obrazie klinicznym dominują stopniowo nasilające się dolegliwości bólowe w miejscu rozwoju nowotworu. Na podstawie obrazu radiologicznego można wyróżnić trzy postaci guza olbrzymiokomórkowego, zgodnie z klasyfikacją utworzoną przez Campanacci lub wg. Ennekinga. Podstawą leczenia guza olbrzymiokomórkowego jest jego całkowita resekcja i zastosowanie dokładnego frezowania ścian ubytku. Mimo chirurgicznej resekcji guza, w 12– 50% przypadków dochodzi do wznowy w ciągu pierwszych 2-3 lat, niezależnie od stopnia zaawansowania guza, 5-7% przypadków guza ulega złośliwej wznowie najczęściej w okresie od 5 do kilkunastu lat od zabiegu.

Authors and Affiliations

Marta Karpik

Keywords

Doświadczenia własne w leczeniu chorych z porażennymi zniekształceniami stawów biodrowych w przebiegu przepukliny oponowo-rdzeniowej.

StreszczenieCel pracy. Celem pracy jest przedstawienie zasad i wyników leczenia porażennych zniekształceń stawów biodrowych u dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową.Materiał i metody. Przedmiot badań stanowi 85 chorych –...

EP ID EP57006
DOI -
Views 81
Downloads 0