Η νευρογενής ανορεξία στη γυναίκα ασθενή
Journal Title: Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής - Year 2004, Vol 21, Issue 5
Abstract
Η νευρογενής ανορεξία εμφανίζεται κυρίως στην εφηβική και αναπαραγωγική ηλικία και η συχνότητά της φθάνει το 3,7% του γενικού πληθυσμού. Η νόσος είναι συχνότερη στις γυναίκες και συνδέεται συχνά με κατάθλιψη και άλλες διαταραχές της διάθεσης. Τα κοινωνικά πρότυπα και η έμφαση που δίνεται στην εξωτερική εμφάνιση, ειδικά στην ευαίσθητη εφηβική ηλικία, η ύπαρξη γενετικής προδιάθεσης και οι δυσλειτουργίες του υποθαλάμου συμβάλλουν στη δημιουργία ανωμαλιών στη διατροφή. Η διάγνωση γίνεται στις ασθενείς που εμφανίζουν άρνηση διατήρησης του βάρους τους στο ελάχιστα φυσιολογικό για ηλικία και ύψος, έντονο φόβο για απόκτηση βάρους, διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος, άρνηση της κρισιμότητας του χαμηλού βάρους σώματος, αμηνόρροια και, τέλος, καμιά άλλη πάθηση που να μπορεί να δικαιολογήσει την απώλεια βάρους. Στις επιπλοκές της νόσου περιλαμβάνονται αμηνόρροια, οστεοπόρωση και παθολογικά κατάγματα, διαταραχές στο ισοζύγιο νερού και ηλεκτρολυτών, καρδιακές αρρυθμίες και γαστρεντερικές διαταραχές. Στις γυναίκες αναπαραγωγικής περιόδου, η νευρογενής ανορεξία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτόματων εκτρώσεων, πρόωρο τοκετό και χαμηλού βάρους γέννησης νεογνά. Η αντιμετώπιση της νόσου είναι απαραίτητη και γίνεται αποτελεσματικότερη όταν η έναρξή της είναι έγκαιρη, πριν εμφανιστούν στην ασθενή σοβαρές διαταραχές του σωματικού βάρους. Η εισαγωγή σε νοσοκομείο επιβάλλεται σε περιπτώσεις με σημαντικές μεταβολικές διαταραχές και σε μείωση του βάρους σώματος σε επίπεδα κατώτερα του 85% του ιδανικού. Η θεραπεία περιλαμβάνει θρεπτική αποκατάσταση, ψυχοθεραπεία συμπεριφοράς και, συχνά, φαρμακευτική αντικαταθλιπτική αγωγή. Ο ιατρός -και ιδιαίτερα ο γυναικολόγος- πρέπει να είναι επιμελής στην αναγνώριση των συμπτωμάτων της νόσου, έτσι ώστε με τις κατάλληλες παρεμβάσεις η ασθενής να επανέλθει στη σωστή διατροφή και σταδιακά στους φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής της.
Authors and Affiliations
G. STRATOUDAKIS, E. TZANAKIS
Keywords
Related Articles
- EP ID EP133953
- DOI -
- Views 69
- Downloads 0
H ενδογενής PAF-ακετυλοϋδρολάση επηρεάζει την αντιγονικότητα της οξειδωμένης LDL<br /> σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο <br /> <br />
ΣΚΟΠΟΣ Η οξειδωτική τροποποίηση της LDL (oxLDL) επάγει τη δημιουργία αντιγονικών επιτόπων, όπως είναι η οξειδωμένη φωσφατιδυλοχολίνη (oxPC), η λυσοφωσφατιδυλοχολίνη (lyso-PC), ο παράγοντας ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων...
Novel therapies for diabetes mellitus
This review paper summarizes currently available data on the development of newer categories of antidiabetic agents, their ways of action and their clinical importance. During recent years significant achievements have b...
Chronic autoimmune thyroiditis
Both genetic and exogenous factors predispose to the development of chronic autoimmune thyroiditis. It is a common disorder as, based on antithyroid antibody estimation, it affects 10–15% of women at the age of 20 and 30...
Bronchiolitis obliterans organizing pneumonia (BOOP)
No abstarct available
Prohibition of anatomy dissections during the Middle Ages: Myth or reality?
The aim of this study was to clarify the misunderstanding about the prohibition of dissections during the Middle Ages in Western Europe. A new approach to the prohibition is attempted, which is not determined only by the...