Hemangiopericytoma – opis przypadku rzadkiego guza przestrzeni przygardłowej
Journal Title: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny - Year 2017, Vol 6, Issue 2
Abstract
Hemangiopericytoma jest nowotworem mezenchymalnym, który wywodzi się z perycytów otaczających naczynia włosowate. Etiologia tego nowotworu nie została dotychczas poznana. Może lokalizować się on w dowolnej części ciała, najczęściej występuje w miednicy i kończynach dolnych, znacznie rzadziej w rejonie głowy i szyi. Charakterystyczną cechą guza jest jego powolny wzrost, niezależnie od stopnia złośliwości, oraz bogate unaczynienie. Leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie guza z zastosowaniem uzupełniającej radioterapii. <br/><b>Opis przypadku:</b> Opisano przebieg objawów klinicznych, proces diagnostyczny i terapeutyczny u 71-letniej pacjentki przyjętej do Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu obustronnej niedrożności nosa i zaburzeń połykania nasilających się od 6 miesięcy. Po przeprowadzeniu diagnostyki obrazowej stwierdzono bogato unaczyniony guz obejmujący przestrzeń przygardłową oraz wypełniający nosogardło po stronie lewej. Zaplanowano i przeprowadzono resekcję guza z dostępu szyjnego. W badaniu histopatologicznym rozpoznano hemangiopericytomę. Okres pooperacyjny nie był powikłany. Chora zakwalifikowana została do uzupełniającego leczenia radioterapią. Od czasu zabiegu nie zaobserwowano wznowy miejscowej. Pacjentka pozostaje pod obserwacją. <br/><b>Wnioski:</b> Hemangiopericytoma jest rzadkim guzem, który charakteryzuje się różnorodnym obrazem klinicznym oraz trudnym do przewidzenia rokowaniem przeżycia wolnego od wznowy po zastosowanym leczeniu. Długotrwały, bezobjawowy wzrost nowotworu jest przyczyną rozpoznawania go w zaawansowanym stadium. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych, a przede wszystkim na wyniku badania histopatologicznego. Najlepsze efekty przynosi radykalne leczenie operacyjne guza. W celu zmniejszenia ryzyka wznowy zalecane jest zastosowanie uzupełniającej radioterapii. Nawroty miejscowe mogą pojawić się nawet po długim czasie od zakończenia leczenia, dlatego konieczna jest wieloletnia obserwacja.
Authors and Affiliations
Klaudia Cybulska, Małgorzata Jarosz, Anna Rzepakowska, Kazimierz Niemczyk
Keywords
Related Articles
- EP ID EP189589
- DOI 10.5604/01.3001.0010.0803
- Views 180
- Downloads 0
Ciała obce przełyku
The aim of the study: is the epidemiological and clinical analysis of patients with radiologically confimed esophageal foreign body, hospitalized in the Department of Otolaryngology, at the Medical University of Warsaw....
The value of pedigrees and clinical assessment in identification of a high risk cancer group – our experience
Pedigree and clinical data are still very important diagnostic tool useful in estimation of a high risk of a cancer devel-opment, molecular basis research and also determining optimal screening for a single family. In th...
Leczenie zapalenia zatok przynosowych u dzieci
Acute rhinosinusitis (ARS) is most often viral in aetiology and self-limited. Antibiotic therapy seems to accelerate resolution of ARS in children but whether an acceleration of improvement of the antimicrobial symptoms...
Obstructive sleep apnea as an interdisciplinary medical problem
Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) is a major medical problem in several – dozen or so percent of the population of industrialized countries. In most, but not always, occurs with excess body weight and metabolic syn...
Foreign body of the nose, ethmoid sinuses and orbit penetrating to middle cranial fossa
We present the case of wooden foreig n body penetrating the nasal cavity, ethmoid sinus, orbit and brain, comp licated by the right eye blindness . 29-year-old man was admitted because of the foreign body pen etrating by...