Kliniczna i radiologiczna ocena wpływu uwarunkowań ogólnych i miejscowych na proces gojenia tkanki kostnej po zabiegach resekcji wierzchołków korzeni zębówwierzchołków korzeni zębów.
Journal Title: Journal of Stomatology (Czasopismo Stomatologiczne) - Year 2012, Vol 65, Issue 3
Abstract
Wprowadzenie. Proces gojenia poresekcyjnych ubytków śródkostnych jest modulowany poprzez oddziaływanie licznych czynników ogólnych i miejscowych. Czynniki te mogą wpływać na ostateczny efekt gojenia ubytku kostnego i warunkować proces gojenia na drodze regeneracji utraconych tkanek lub reparacji, czyli odtworzenia ciągłości tkanek w miejscu ubytku, bez przywrócenia im zróżnicowania i funkcji. Cel pracy. Celem pracy była kliniczna i radiologiczna ocena wpływu uwarunkowań ogólnych i miejscowych na proces gojenia tkanki kostnej po zabiegach resekcji wierzchołków korzeni zębów. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 120 pacjentów leczonych endodontyczno-chirurgicznie z powodu obecności przewlekłych zmian okołowierzchołkowych (120 ubytków śródkostnych). Wyróżniono 4 grupy badane: BG (30 ubytków) – leczonych przy zastosowaniu resorbowalnych błon kolagenowych, BOC (30 ubytków) – leczonych przy zastosowaniu ksenogennego materiału pochodzenia bydlęcego z dodatkiem 10% kolagenu wieprzowego BOC/PRP (30 ubytków) – leczonych przy zastosowaniu ksenogennego materiału pochodzenia bydlęcego z dodatkiem 10% kolagenu wieprzowego w połączeniu z osoczem bogatopłytkowym, C (30 ubytków) – leczonych bez zastosowania technik regeneracyjnych (grupa kontrolna). Ocenę wpływu wybranych czynników na proces gojenia poresekcyjnych ubytków śródkostnych przeprowadzano po 6. i 12. miesiącach od zabiegu, stosując metodę regresji logistycznej. Wyniki. Analiza regresji logistycznej wykazała wpływ tunelowania kości wyrostka zębodołowego oraz sposobu leczenia na proces gojenia kości w obu okresach obserwacyjnych. Ponadto po 6. miesiącach od zabiegu wykazano wpływ usytuowania okostnej nad ubytkiem, a po 12. miesiącach wpływ sposobu gojenia tkanek miękkich nad ubytkiem oraz płci na ostateczny wynik gojenia ubytków. Wnioski. Najsilniejszym ocenianym czynnikiem wpływającym na ostateczny wynik przeprowadzonego leczenia było tunelowanie wyrostka zębodołowego.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Katarzyna Łysiak–Drwal, Marzena Dominiak, Barbara Malicka, Tomasz Konopka
Keywords
Related Articles
- EP ID EP57629
- DOI 10.5604/00114553.1001262
- Views 84
- Downloads 0
Wartość diagnostyczna tomografii komputerowej wiązki stożkowej w rozpoznawaniu pionowych złamań korzeni zębów leczonych endodontycznie. Badania in vitro
Wprowadzenie. Pionowe złamania korzeni zębów często są przyczyną ekstrakcji zębów leczonych endodontycznie. Diagnozowanie kliniczne i radiologiczne takich przypadków jest bardzo trudne. Cel pracy. Ocena skuteczno...
Ocena użytkowania ochraniacza wewnątrzustnego przez pacjentkę obciążoną chorobą padaczkową – opis przypadku
Wprowadzenie. Epilepsja należy do grupy przewlekłych chorób neurologicznych objawiających się występowaniem nagłej zmiany zachowania oraz napadów utraty świadomości i drgawek lub tonicznego napięcia mięśni szkieletowych...
Charakter wady zgryzu klasy II grupy 2 i konsekwencje związane z planowaniem leczenia
Celem niniejszego raportu jest opisanie morfologii wady zgryzu klasy II grupy 2 w oparciu o porównanie analizy cefalometrycznej grupy 48 osób (wg Bjorka). Wyniki wskazują na wyraźny wzrost strzałkowej relacji podstaw kos...
Wpływ sorpcji wody na naprężenia skurczowe materiałów kompozytowych
Wstęp. Wyeliminowanie lub zmniejszenie skurczu objętościowego, który jest generowany podczas polimeryzacji jest jednym z ważniejszych problemów w rozwoju kompozytów dentystycznych. Sorpcja wody przez materiał kompozytowy...
Role of PAX9 and MSX1 proteins in dental development and agenesis
Introduction: The development of mammalian teeth is a complex process that encompasses a number of epithelial-mesenchymal interactions that involve transcription factors. Due to its complexity, the process is prone to di...