Kompleksowe porównanie dwóch olejów przekładniowych przemysłowych z bazą naturalną i mineralną

Apply

Kompleksowe porównanie dwóch olejów przekładniowych przemysłowych z bazą naturalną i mineralną

Journal Title: Tribologia - Year 2009, Vol 227, Issue 5

Abstract

W ITeE – PIB w Radomiu opracowano olej ekologiczny o nazwie Arol P220 do przekładni przemysłowych. Jego bazę stanowi mieszanina oleju rzepakowego i rycynowego. Jest zamiennikiem oleju handlowego z bazą mineralną w klasie lepkości ISO VG 220. Opracowany olej spełnia najważniejsze wymagania normy PN-C-96056:1990 odnośnie do charakterystyki fizykochemicznej oraz właściwości tribologicznych. Jednak coraz większe znaczenie przywiązywane jest do innych właściwości, nieujętych we wspomnianej normie. Są to: opory tarcia, odporność kół zębatych na zacieranie w zaostrzonych warunkach, odporność kół zębatych na pitting i mikropitting, odporność łożysk tocznych przekładni na pitting, generowane drgania przekładni oraz stabilność termooksydacyjna oleju wykazywana w długotrwałych testach przekładniowych i stabilność fizykochemiczna oleju w czasie długotrwałego magazynowania. Dlatego przeprowadzono szereg dodatkowych testów porównawczych obu olejów (ekologicznego i handlowego mineralnego) – czterokulowych (styk ślizgowy i toczny), przekładniowych i fizykochemicznych, nie ujętych w normie PN-C-96056:1990. Wykazano, że olej ekologiczny pozwala obniżyć współczynnik tarcia oraz zwiększyć odporność kół zębatych na mikropitting w porównaniu z olejem mineralnym. W warunkach smarowania zanurzeniowego (testy pittingu) olej ekologiczny pozwala na redukcję poziomu drgań w porównaniu z olejem mineralnym, jednak w czasie badań mikropittingu (smarowanie natryskowe) sytuacja jest odwrotna. Znaczącą wadą oleju ekologicznego jest niekorzystna zmiana (spadek) wskaźnika lepkości w czasie długotrwałego magazynowania, gorsza stabilność termooksydacyjna po testach przekładniowych (duży wzrost lepkości) oraz spadek odporności smarowanej powierzchni na zacieranie w warunkach bardzo wysokich nacisków. Najistotniejszą wadą oleju ekologicznego jest jednak znaczne skrócenie czasu do momentu pojawienia się pittingu elementów tocznych łożysk. Wady te, w przypadku braku możliwości ich usunięcia, można częściowo skompensować skróceniem okresu magazynowania i eksploatacji oleju ekologicznego oraz stosowaniem go do smarowania przekładni pracujących w warunkach umiarkowanych obciążeń.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Waldemar Tuszyński, Elżbieta Rogoś, Andrzej Urbański

Keywords

przemysłowy olej przekładniowy olej ekologiczny właściwości tribologiczne właściwości fizykochemiczne biodegradowalność aparat czterokulowy stanowisko przekładniowe

PROBLEMS OF TECHNOLOGICAL TREATMENT OF THE SURFACE LAYER IN THE ASPECT OF THE SCUFFING PERFORMANCE. PART I: THE SCUFFING PROGNOSTICATION

The article presents a review of modern knowledge concerning mechanisms of scuffing activation and the evaluation of the level of its application in the prediction of this process. Five basic groups (temperature, debris,...

TRIBOCHEMICAL MODIFICATION OF THE SURFACE LAYER OF MAGNESIUM ALLOY AZ 31 COUNTERFACE WEARING AGAINST ELASTOMER CONTAINING SULPHUR AND CHLORINE

The degree of surface modification of AZ magnesium alloy after extensive friction against chlorosulfonated polyethylene, plastified poly(vinyl chloride), ebonite, sulphur vulcanizate of styrenebutadiene rubber, polysulph...

EP ID EP345245
DOI -
Views 58
Downloads 0