Leczenie zespołu nerczycowego: immuno- czy raczej podocytoterapia?

Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2016, Vol 70, Issue

Abstract

Zespół nerczycowy (ZN) jest to grupa objawów klinicznych będących skutkiem masywnego białkomoczu spowodowanego przez uszkodzenie bariery filtracyjnej kłębuszków nerkowych. Barierę tę stanowi błona podstawna naczyń kapilarnych wraz z warstwą komórek śródbłonka pokrywającą jej wnętrze oraz z warstwą podocytów po stronie zewnętrznej. Podocyty są nie tylko częścią filtra kłębuszkowego, ale jednocześnie regulują wytwarzanie pozostałych elementów bariery. Integralność tych komórek jest więc szczególnie istotna dla zachowania prawidłowego składu ultrafiltratu. Patogeneza idiopatycznego zespołu nerczycowego (IZN) ma przypuszczalnie charakter autoimmunologiczny, przy czym w krążeniu pojawia się niezdefiniowany dotąd czynnik przepuszczalności białka (CPB), indukujący zmiany w kłębuszkowej barierze filtracyjnej. Wytypowano już kilka rodzajów cząsteczek, które mogą być potencjalnymi CPB. Kolejne badania wykazują, że docelowym obiektem działania każdego z nich są podocyty. Wywołane przez te czynniki zmiany struktury i funkcji komórek odpowiadają zmianom obserwowanym u pacjentów z białkomoczem nerczycowym. Farmakoterapia zespołu nerczycowego najczęściej opiera się na różnego typu środkach o znanym działaniu immunosupresyjnym i skierowana jest w pierwszej kolejności na zredukowanie białkomoczu. Okazuje się jednak, że powszechnie stosowane leki docelowo działają nie tylko na komórki układu odpornościowego, ale też bezpośrednio modulują białka podocytów. Można więc wnioskować, że warunkiem skutecznej terapii ZN jest dokładne poznanie mechanizmów regulujących funkcjonowanie podocytów i opracowanie leków ukierunkowanych na ochronę struktury tych komórek.

Authors and Affiliations

Barbara Lewko

Keywords

Related Articles

Lung cancer stem cells – the role in pathogenesis and progressive growth of cancer

Lung cancer is the main cause of cancer death worldwide. Rapid accurate diagnosis, recognition of risk factors and improvement of treatment efficacy represent the main challenges. An advanced stage of the disease at the...

Fagowe depolimerazy polisacharydów – charakterystyka i zastosowanie

Bakteriofagi zostały odkryte prawie 100 lat temu i ciągle budzą zainteresowanie; intensywnie prowadzi się badania nad dwiema grupami enzymów fagowych uszkadzających komórkę bakteryjną. Pierwszą są lizyny odpowiedzialne z...

Wpływ operacji bariatrycznych na ustępowanie cukrzycy typu 2

Plaga otyłości dotyka coraz szerszą grupę ludzi. Wraz z otyłością, coraz powszechniejsza staje się cukrzyca typu drugiego, najpoważniejsza choroba towarzysząca nadmiernej masie ciała. Tradycyjne metody walki z otyłością,...

Leczenie cinakalcetem a ryzyko sercowo-naczyniowe u pacjentów hemodializowanych

Pacjenci ze schyłkową niewydolnością nerek z powodu przyspieszonego rozwoju miażdżycy należą do grupy wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego. Ważnym czynnikiem przyspieszającym rozwój miażdżycy w tej grupie chorych są za...

Matczyna otyłość a rozwój mięśni szkieletowych u potomstwa – płodowe pochodzenie zaburzeń metabolicznych

Brak optymalnych warunków do życia dla rozwijającego się płodu, z powodu niewłaściwego odżywiania matki, otyłości, zapalenia lub cukrzycy naraża płód na sygnały humoralne, które modyfikują metabolizm, parametry wzrostu i...

Download PDF file
  • EP ID EP220783
  • DOI -
  • Views 151
  • Downloads 0

How To Cite

Barbara Lewko (2016). Leczenie zespołu nerczycowego: immuno- czy raczej podocytoterapia?. Advances in Hygiene and Experimental Medicine, 70(), 459-470. https://europub.co.uk./articles/-A-220783