Mezjodens – częstość występowania, powikłania i metody wczesnego leczenia ortodontyczno-chirurgicznego na podstawie dokumentacji Zakładu Ortodoncji WUM
Journal Title: Forum Ortodontyczne - Year 2015, Vol 11, Issue 3
Abstract
Wstęp. Mezjodens jest zębem nadliczbowym umiejscowionymw linii pośrodkowej pomiędzy zębami siecznymi szczęki,rzadziej żuchwy. Jego występowanie szacuje się na 0,15–4%,częściej w uzębieniu stałym. Najczęściej jest stożkowaty,o prawidłowej budowie histologicznej, czasem przypomina typowy ząb sieczny. Cel. Celem pracy było: 1. Określenie częstościwystępowania mezjodensów w szczęce na podstawiedokumentacji pacjentów leczonych w Zakładzie OrtodoncjiWarszawskiego Uniwersytetu Medycznego; 2. Analiza powikłańklinicznych związanych z obecnością mezjodensa; 3.Prześledzenie zastosowanych metod leczenia ortodontycznegoi postępowania chirurgicznego. Materiał i metody. W badaniuprzeanalizowano 2921 kart pacjentów (1684 dziewcząt i 1237chłopców) w celu określenia obecności zębów środkowychszczęki i żuchwy. Oceniano liczbę mezjodensów, obecnośći rodzaj zębów zatrzymanych, przeanalizowano plany i metodyleczenia ortodontycznego oraz zastosowane postępowaniechirurgiczne, a także wiek pacjentów w momenciezakwalifikowania do leczenia ortodontycznego i zabiegówekstrakcji mezjodensa. Wyniki. Po przeanalizowaniu 2921kart pacjentów u 53 z nich (1,81%) stwierdzono obecnośćmezjodensa, w tym u 19 dziewcząt i 34 chłopców. Najczęściejbyła to obecność jednego mezjodensa. W 2/3 przypadkówwystępowały zęby zatrzymane, najczęściej siekaczeprzyśrodkowe. Średnia wieku pacjentów w analizowanej grupiew momencie zgłoszenia do ortodonty wynosiła około 8 lat i 10miesięcy, a w momencie usuwania mezjodensa – 9 lat i 2miesiące. Najczęściej stosowanym leczeniem były aparatyzdejmowane (płytka Schwarza górna) włączona po ekstrakcjimezjodensa. Wnioski. W badanym materiale mezjodensystwierdzono u ok. 1,81% pacjentów, częściej u chłopców. Ichobecność była najczęściej przyczyną zatrzymania zębówsiecznych przyśrodkowych górnych. Wśród innych powikłańwystępowały m.in. diastema rzekoma, stłoczenia, rotacje,dilaceracja korzeni. W większości przypadków niezbędne byłopostępowanie interdyscyplinarne ortodontyczno-chirurgiczne.(Tokarska P, Haładyj A, Piekoszewska-Ziętek P, MariańskaI, Pietrzak-Bilińska B. Mezjodens – częstość występowania,powikłania i metody wczesnego leczenia ortodontycznochirurgicznegona podstawie dokumentacji ZakładuOrtodoncji WUM. Forum Ortod 2015; 11: 169-78).
Authors and Affiliations
Paulina Tokarska, Anna Haładyj, Paula Piekoszewska-Ziętek, Ilona Mariańska, Barbara Pietrzak-Bilińska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP79976
- DOI -
- Views 219
- Downloads 0
The use of corticotomy procedures in comprehensive orthodontic treatment – a review of the literature
Time is an important element of orthodontic treatment. Dueto the risk of complications and to the growing expectationsof patients, safe methods for shortening the time oforthodontic treatment are sought. One of them is...
Treatment of excessive overjet: skeletal and dentoalveolar changes
Aim: Evaluation of skeletal and dentoalveolar changes in orthodontic patients with excessive overjet. Material: The sample included 82 patients treated in the LEK-MED Clinic in Warsaw and in the Department of Orthodonti...
Dziedziczna włókniakowatość dziąseł w ujęciu interdyscyplinarnym – przegląd piśmiennictwa Część 2. Algorytm postępowania
Wybór procedur leczniczych oraz kolejność poszczególnych etapów leczenia włókniakowatości dziąseł zależy od obrazu klinicznego, wieku pacjenta, etiologii zmian, obecności współistniejących chorób oraz przyjmowanych leków...
Nonsurgical Correction of Severe Skeletal Class III Malocclusion
Agenesis of second premolar teeth - diagnostics and treatment
Agenesis of second premolar teeth represents a problem that dentists and orthodontists deal with on a daily basis, and which will occur with greater and greater prevalence due to a tendency for the number of teeth to dec...