Mielotoksyczność leczenia radioizotopem samaru (153Sm) chorych na raka piersi z przerzutami do kości; jej wpływ na następowe leczenie cytostatykami
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 10
Abstract
Wstęp: Przerzuty do kości występują u ok. 75 proc. chorych na raka piersi; układ kostny jest tym samym najczęstszym miejscem rozsiewu tego nowotworu. Co więcej, u wielu chorych pozostaną one jedynym miejscem rozsiewu. Leczenie przerzutów do kości w przebiegu zaawansowanego procesu nowotworowego ma charakter paliatywny, a jego celem jest w pierwszym rzędzie poprawa jakości życia. Do podstawowych metod leczenia przerzutów do kości należą radioterapia, bisfosfoniany oraz systemowe leczenie radioizotopami. Cel pracy: Celem pracy była ocena tolerancji leczenia samarem chorych na raka piersi z przerzutami do kości oraz wpływu przebytego leczenia izotopami na toksyczność hematologiczną następowego leczenia cytostatykami. Materiały i metody: Analizie poddano 90 chorych na raka piersi, w stadium uogólnienia, z licznymi przerzutami do kości, leczonych w Dolnośląskim Centrum Onkologii, w latach 2002–2004. Pacjentki leczone były radioizotopem samaru w Zakładzie Medycyny Nuklearnej IV Wojskowego Szpitala Klinicznego. U 69 (77 proc.) chorych rozsiew procesu nowotworowego ograniczony był do kości, u 26 (23 proc.) stwierdzono również obecność przerzutów do innych narządów. 54 chore (60 proc.) poddane były paliatywnej radioterapii przed leczeniem radioizotopem. Większość (80/90 – 89 proc.) chorych otrzymywała w leczeniu wspomagającym bisfosfoniany, wszystkie chore wymagały stosowania leków przeciwbólowych. Wyniki: Leczenie samarem było dobrze tolerowane. Supresja szpiku u wszystkich chorych była bezobjawowa i miała charakter przemijający. U 16 (18 proc.) chorych (11 z grupy z przerzutami narządowymi i 5 z rozsiewem ograniczonym do kości) leczonych uprzednio radioizotopem podjęto próbę leczenia cytostatykami. U 10 (62,5 proc.) chorych w tej grupie, leczenie cytostatykami zostało opóźnione o średnio 4–8 tyg., a następnie z powodu powikłań hematologicznych konieczne było zmniejszenie intensywności dawek cytostatyków. U 4 (25 proc.) chorych parametry krwi obwodowej nie pozwoliły na rozpoczęcie chemioterapii pomimo wskazań do leczenia cytostatykami, jedynie u 2 (12,5 proc.) chorych przebyte leczenie radioizotopem nie miało wpływu na prowadzoną chemioterapię. Wnioski: U chorych na raka piersi z przerzutami do kości oraz innych narządów, u których spodziewane jest uzyskanie korzyści klinicznych z leczenia cytostatykami, wskazana jest szczególna ostrożność przy kwalifikacji do leczenia radioizotopem, mimo że patogeneza supresji szpiku jest wieloczynnikowa, a prawdopodobieństwo wpływu leczenia radioizotopem na funkcję szpiku niskie.
Authors and Affiliations
Aleksandra Łacko, Katarzyna Pająk, Andrzej Kołodziejczyk, Jacek Żebrowski, Agnieszka Garncarek, Emilia Filipczyk-Cisarż
Keywords
Related Articles
- EP ID EP112759
- DOI -
- Views 61
- Downloads 0
Hipertermia powierzchowna skojarzona z radioterapią jako leczenie paliatywne przerzutów raka do skóry i węzłów chłonnych
Cel: Celem pracy była ocena skuteczności skojarzonej powierzchownej hipertermii mikrofalowej z radioterapią w leczeniu przerzutów raka do skóry i powierzchownie położonych węzłów chłonnych. Materiał i metoda: Materiał o...
Rak jelita grubego w świetle współczesnych badań molekularnych
Populacja ludzi dotknięta rakiem jelita grubego to mieszkańcy państw wysoko uprzemysłowionych. Rocznie stwierdza się 875 tys. nowych przypadków tej choroby, a umiera 570 tys. osób. Ogromna większość chorych to przypadki...
Principles of diagnosis and treatment of patients with head and neck squamous cancer
Head and neck squamous cell carcinomas (HNSCC) arise in the lips, oral cavity, larynx, pharynx, nasal cavity, paranasal sinuses and salivary glands. HNSCC constitute 10 % of all malignant cancers, the incidence in males...
Surgical treatment of colorectal cancer liver metastases
Postępy w leczeniu nawrotów złośliwych glejaków mózgu
Leczenie pierwotne złośliwych glejaków mózgu praktycznie zawsze kończy się niepowodzeniem, dlatego problem postępowania w przypadku wznowy dotyczy większości chorych z tym rozpoznaniem. Przed podjęciem decyzji o powtórny...