Nadzieja i ton afektywny narracji a wzrost potraumatyczny osób, które utraciły sprawność ruchową
Journal Title: Roczniki Psychologiczne - Year 2015, Vol 18, Issue 1
Abstract
ddsArtykuł prezentuje wyniki badania 50 osób, które na skutek wypadku utraciły sprawność ruchową. Analiza treści przeprowadzonych z nimi wywiadów narracyjnych wskazuje na to, że pozytywny ton afektywny opowiadań o wypadku i jego wpływie na życie jednostki wiąże się z wyższym poziomem wzrostu potraumatycznego. Innymi czynnikami sprzyjającymi doświadczaniu wzrostu potraumatycznego okazały się nadzieja na sukces i nadzieja podstawowa, a także obecność w treści narracji motywu sprawczości.
Authors and Affiliations
Mariusz Zięba
Keywords
Related Articles
- EP ID EP122208
- DOI -
- Views 97
- Downloads 0
O czym myślimy, a o czym nie myślimy?
Jerzy M. Brzeziński w swoim artykule przedstawił wiele ważnych problemów, które powinny stać się przedmiotem środowiskowej dyskusji nad stanem psychologii w Polsce. W niniejszym artykule wskazuje się na szereg innych pro...
On the system of continuing education in psychological assessment in Poland: A discussion summary
The paper summarizes the discussion on continuing education in psychological assessment to which the lead article by Filipiak et al., published in Roczniki Psychologiczne (18(2015), No 2, 171-183 pp.), was an invitation....
Percepcja bez wrażeń zmysłowych. „Nowa psychologia” J. J. Gibsona
Artykuł stanowi omówienie faz rozwoju nowego, w latach 1950-1980, podejścia do zagadnienia percepcji wzrokowej, które zaproponował amerykański psycholog James J. Gibson. Odnoszący się z dużym sceptycyzmem do wyrosłej na...
Wpływ efektu kameleona na percepcję osób objętych stereotypem
W artykule podjęta została próba zweryfikowania, czy efekt kameleona może być skuteczną metodą zmiany stereotypów. Dotychczas wykazano, że naśladownictwo zachowań niewerbalnych prowadzi do wzrostu pozytywnego nastawieni...
Thinking more broadly about assessment (and diagnosticians)
Commenting on the paper by Filipiak et al., we especially suggest a wider definition of the category of diagnosticians than the authors have proposed. We do not fully contest the correct proposal of continuing education...