Nowe spojrzenie na ocenę skuteczności terapii celowanych zaawansowanego raka nerki– kontrowersje
Journal Title: OncoReview - Year 2011, Vol 1, Issue 1
Abstract
W ciągu ostatnich kilku lat daje się zaobserwować zdecydowany rozwój nowoczesnych terapii stosowanych w leczeniu zaawansowanego/ rozsianego raka nerki, związany przede wszystkim z poznaniem podstaw molekularnych raka nerki. Wcześniej standardem leczenia pacjentów z zaawansowanym/rozsianym rakiem nerki była terapia cytokinami, takimi jak interleukina - 2 i interferon alfa. Skuteczność cytokin jest jednak ograniczona i jednocześnie charakteryzują się one istotną toksycznością. Nowoczesne terapie, tzw. terapie celowane, zostały, zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Agencji do Spraw Żywności i Leków oraz Europejskiej Agencji Leków, zarejestrowane na podstawie wyników randomizowanych badań klinicznych. Do terapii tych należy zaliczyć inhibitory kinaz tyrozynowych receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (sorafenib, sunitynib, pazopanib), przeciwciała monoklonalne przeciwko naczyniowo-śródbłonkowemu czynnikowi wzrostu (bewacyzumab) oraz inhibitory serynowo-treoninowej kinazy mTOR (temsyrolimus, ewerolimus) mTOR, ang. mammalian target of rapamycin). Skuteczność tych leków została wykazana na podstawie wyników wspomnianych badań klinicznych, przede wszystkim w oparciu o istotne wydłużenie czasu wolnego od progresji choroby nowotworowej. Dotychczas złotym standardem oceny skuteczności terapii onkologicznych był czas przeżycia całkowitego. W pracy tej przedstawione zostały najnowsze doniesienia i kontrowersje na temat wymienionych punktów końcowych w odniesieniu do wyników dotyczących skuteczności leków stosowanych w terapii zaawansowanego/rozsianego raka nerki.
Authors and Affiliations
Cezary Szczylik
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53089
- DOI -
- Views 272
- Downloads 0
Nadciśnienie tętnicze indukowane terapią sunitinibem
Nadciśnienie tętnicze jest częstą chorobą współistniejącą u chorych na raka nerki oraz częstym powikłaniem terapii sunitinibem. Blokowanie szlaku zależnego od VEGF prowadzi do dysfunkcji śródbłonka, zmniejszenia wytwarza...
Leczenie okołooperacyjne gruczolakoraka przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka; nowe standardy postępowania i kontrowersje
Rak przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka to duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Nawet po zabiegach chirurgicznych (R0) odsetek przeżyć 5-letnich jest niezadowalający. Chemioterapia okołooperac...
Przydatność kliniczna pomiaru liczby krążących komórek nowotworowych u chorych na raka piersi
Wstęp: Monitorowanie raka piersi po leczeniu adiuwantowym w szczególnych przypadkach może się opierać na zastosowaniu metod obrazowych lub wykonaniu biopsji. W świetle obecnych badań należy zadać pytanie, czy alternatywn...
Kontrola działań niepożądanych podczas terapii ewerolimusem – doświadczenia własne ośrodka
Założenia: Rak nerkowokomórkowy (RCC, renal cell carcinoma) stanowi 80–85% wszystkich nowotworów złośliwych nerki. Ewerolimus należy do grupy leków selektywnie hamujących kinazę mTOR, ostatnio został zarejestrowany do le...
Imaging techniques used to detect oncological treatment complications
Oncological drugs are toxic for the cardiovascular system, directly affecting cardiac function and anatomy. Oncological treatment complications may thus take the form of asymptomatic myocardial dysfunction, overt heart f...