On Poetic Discourses and Ways of Expression of ‘Empty’ and ‘Silence’ Categories in the Chinese Lyric Poetry of Six Dynasties (Liu Сhao, III–VI A.D.) and Tang (VII–X) Epochs
Journal Title: The Polish Journal of Aesthetics - Year 2014, Vol 1, Issue 32
Abstract
The written Chinese language has a broad scale of lexical meanings for articulating the ‘empty’ and ‘silence’ categories in all their essential aspects. The present study is limited to a discussion of the kong 空 cognitive term, in its single semantic case only, as ‘empty’ (‘emptiness’), coinciding normally with ‘silence’ (ji 寂, jing 靜); and of two poetic scenarios, which can be roughly defined as ‘dwelling in empty mountains’ and ‘dwelling in [an] empty chamber.’ The first of these is most typical of Tang lyric poetry, especially the works of Wang Wei 王維 (ca 701‒ca 761); the second, of poetry on amorous themes beginning with the individual verses of the second century A.D. In this paper I argue that in spite of all essential differences between these scenarios ‒ one praising living alone as escaping from social existence, the other representing living alone as loneliness, i.e. having an utterly negative sense ‒ both are grounded at bottom on ancient views of vision and audial perception. Their archetypical background is formed by the idea of spiritual movement, implying the ‘cutting off’ of sensory perception in favour of self-concentration, which leads to the sharpening of receptive faculties for gaining keener and keener perception of all external things. Above all, the ‘empty’ and ‘silence’ categories appear to universally express the abundance of one’s surroundings and inner conditions, including mentality and feelings, which places these categories among the chief artistic techniques of Chinese lyric poetry.
Authors and Affiliations
Marina Kravtsova
Keywords
Related Articles
- EP ID EP211504
- DOI -
- Views 99
- Downloads 0
Futurism and Witkiewicz: Variety, Separation and Coherence in a Theatre of Pure Form
This article will consider Witkacy’s theatre plays alongside his contribution to dramatic theory with the Theory of Pure Form. In particular, it will examine the interplay between a sense of unity and a sense of the alog...
TYMOTEUSZA KARPOWICZA DOŚWIADCZANIE RZECZY SŁOWEM
Poezja, którą tworzył Tymoteusz Karpowicz, przekształca mimetyczne przedstawianie i odwzorowywanie świata w ontohermeneutyczny poetycki proces na-śladowania i dyseminacji, stając się sztuką estetycznego doświadczania rze...
Sztuka jako doświadczenie językowe w fenomenologiczno-hermeneutycznym ujęciu Maurice’a Merleau-Ponty’ego
W związku z poszerzeniem kategorii doświadczenia o to, co je przerasta, nawiązująca do Martina Heideggera fenomenologia współczesna i jej postfenomenologiczne wersje znacznie wzbogacają znaczenie kategorii mowy, dodając...
TEORIA DZIEŁA SZTUKI STEFANA MORAWSKIEGO – PRÓBA REKONSTRUKCJI
Artykuł jest rekonstrukcją stanowiska Stefana Morawskiego co do rozumienia tego, czym jest dzieło sztuki. Pod uwagę brane są trzy podstawowe aspekty: status ontologiczny, status aksjologiczny i status hermeneutyczny dzie...
Analiza krytyczna podstaw teorii wielości rzeczywistości Leona Chwistka
Celem artykułu jest zaprezentowanie kilku uwag krytycznych w odniesieniu do podstaw filozofii Leona Chwistka, w tym postulatu zupełności stawianego przezeń każdej prawdziwej teorii filozoficznej, co miałoby negować konwe...