Ορειβάσιος και Παύλος Αιγινήτης. Δύο Βυζαντινοί ιατροί, πρωτοπόροι στην Πλαστική Χειρουργική
Journal Title: Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής - Year 2006, Vol 23, Issue 5
Abstract
Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στη μελέτη των έργων των Βυζαντινών ιατρών, με στόχο την καταγραφή των απόψεών τους, καθώς και των τεχνικών που χρησιμοποιούσαν σε επεμβάσεις Πλαστικής Χειρουργικής. Αναζητήθηκαν στοιχεία από τα έργα των Βυζαντινών ιατρών, καθώς και από την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία γύρω από την ιστορία της Πλαστικής Χειρουργικής κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Από τις βιβλιογραφικές πηγές, που ερευνήθηκαν, έγινε συγκριτική μελέτη των όσων αναφέρονται στις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν για την πλαστική χειρουργική αποκατάσταση διαφόρων παθήσεων, με τα σημερινά δεδομένα, για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Ο Ορειβάσιος ήταν ένας διαπρεπής Βυζαντινός ιατρός, που έζησε τον 4ο αιώνα και η σημαντικότερη συνεισφορά του στην Ιατρική ήταν η ανθολογία των έργων που συγκέντρωσε, με τίτλο «Ιατρικές Συναγωγές». Η εμπεριστατωμένη αυτή ιατρική εγκυκλοπαίδεια των 70 και πλέον τόμων, αν και δεν σώζεται πλήρης σήμερα, παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης στην αρχαιότητα. Στα κεφάλαια 25 και 26 του 45ου βιβλίου του, ο Ορειβάσιος περιγράφει διάφορες τεχνικές χειρουργικής αποκατάστασης των «κολοβωμάτων» του προσώπου. Πιο συγκεκριμένα, περιγράφονται επανορθωτικές τεχνικές για βλάβες στα βλέφαρα, στο μέτωπο, στη μύτη, στις παρειές και στα αυτιά. Επίσης, δίνονται οδηγίες για τον τρόπο αφαίρεσης των ξένων σωμάτων και των καταστραφέντων ιστών από τα τραύματα, με ταυτόχρονη νεαροποίηση των χειλέων τους. Ο Παύλος Αιγινήτης, ο σημαντικότερος Βυζαντινός ιατρός του 7ου αιώνα, στο έκτο βιβλίο του έργου του, στο κεφάλαιο «Περί κολοβωμάτων», περιγράφει τη χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι ιατροί της εποχής του για την αποκατάσταση βλαβών στα αυτιά και στα χείλη. Συμπερασματικά, στα έργα δύο μεγάλων Βυζαντινών γιατρών εντοπίζονται οι πρώτες αξιόλογες περιγραφές τεχνικών Πλαστικής Χειρουργικής. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί ιατροί είχαν τις γνώσεις και την κλινική εμπειρία, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν ποικίλες επανορθωτικές χειρουργικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη του σώματος. Οι γνώσεις που κατείχαν αποτέλεσαν το υπόβαθρο για την εξέλιξη της ειδικότητας της Πλαστικής Χειρουργικής, καθώς μεταδόθηκαν στους Άραβες και στη συνέχεια σε όλη τη δυτική Ευρώπη κατά το 15ο αιώνα.
Authors and Affiliations
, G. KALANTZIS, C. TSIAMIS, E. POULAKOU-REBELAKOU
Keywords
Related Articles
- EP ID EP83810
- DOI -
- Views 95
- Downloads 0
Cellular resistance to anoikis and programmed death as a cause of treatment failure in lung cancer
Certain cells that are detached from the supportive extracellular matrix (ECM), other than those of the hematopoietic tissues, are able to escape from "anoikis". Anoikis is a form of programmed cell death which ensures t...
The answer of law. The medical doctor facing patient's death: "when" from the legal point of view
Does the medical doctor have the right to intervene in the physical progress of the patient to death by accelerating this process? Is the medical doctor obliged to respect the will of the patient to end his or her life?...
Job satisfaction of employees with severe mental illness with the Corfu Social Cooperative Limited (KoiSPE)
OBJECTIVE Employment is one of the main goals of psychosocial rehabilitation of the mentally ill. Social firms (known in Greece as KoiSPE) constitute one of the sources of employment opportunities for people with mental...
Νεοφανείς παρασιτικές ζωονόσοι<br /> που μεταδίδονται με το νερό και τα τρόφιμα
Το νερό, το χώμα και τα τρόφιμα είναι σημαντικές οδοί μόλυνσης με πολλά πρωτόζωα και έλμινθες. Τα παράσιτα έχουν τη δυνατότητα παραγωγής μεγάλων ποσοτήτων λοιμογόνων μορφών, που εμφανίζουν εξαιρετική αντοχή σε συνήθεις κ...
The role of ghrelin on glucose homeostasis
Ghrelin, a newly identified acylated 28-amino-acid peptide and an endogenous ligand of the growth hormone secretagogue type 1a receptor (GHS-R1a), is produced mainly in the stomach, but is also secreted in low levels by...