Osobowościowe funkcjonowanie pacjentów z diagnozą stwardnienia rozsianego w fazie nasilenia i remisji objawów
Journal Title: Current Problems of Psychiatry - Year 2013, Vol 14, Issue 4
Abstract
Cel. Celem przeprowadzonych badań było udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie badawcze: czy i w zakresie jakich cech obrazu siebie występują różnice między pacjentami w remisji a pacjentami w fazie nasilenia objawów Multiple Sclerosis? Grupa badana. badania przeprowadzono na grupie 108 pacjentów z postacią rzutowo-remisyjną stwardnienia rozsianego. Wskaźnik niepełnosprawności określany przy pomocy skali EDSS (Expanded Distabilty Status Scale) w tej grupie wynosił 2,13 pkt. a średni czas trwania choroby 4,3 lata. Średni wiek badanych pacjentów oszacowano na poziomie 32,3 lat. Chorzy w trakcie trwania badań brali udział w terapii Interferonem-beta. W tym okresie przebywali w fazie remisji objawów Multiple Sclerosis. Metoda. W badaniach zastosowano Test Przymiotnikowy ACL-37 oraz ankietę socjodemograficzną własnej konstrukcji. Obrazy siebie w fazie rzutu i remisji objawów SM porównano testem t-Studenta. Wnioski. 1. Obraz realny pacjentów w okresie rzutu jest bardziej negatywny niż obraz siebie w okresie remisji choroby. 2. Pacjentów w okresie rzutu charakteryzuje nasilona negatywna postawa względem własnej osoby, unikanie rywalizacji, skłonność do wycofywania się z aktywności nastawionej na osiąganie długotrwałych celów oraz oczekiwanie szybkiej gratyfikacji. Pacjenci doświadczają większej labilności emocjonalnej, cechuje ich osłabiona kontrola emocji. Kontakty społeczne wzbudzają w nich silną ambiwalencję, skłaniają do przyjmowania postawy obronnej. Doświadczanie nasilonych objawów SM koncentruje pacjentów na sobie. 3. Pacjenci w okresie remisji objawów Multiple Sclerosis w porównaniu do funkcjonowania chorych w okresie zaostrzenia SM lepiej radzą sobie z określaniem i osiąganiem celów, nawet tych długotrwałych. Mają większą potrzebę osiągnięć. Uważają, że pracują bardziej efektywnie. Łatwiej uruchamiają posiadane zasoby oraz skuteczniej radzą sobie z wymaganiami dorosłego życia. Stają się bardziej spontaniczni. Wzrasta u nich potrzeba zwracania na siebie uwagi otoczenia. Lepiej kontrolują emocje. Silniej dążą do nawiązywania kontaktów społecznych. 4. Pacjentów zarówno w okresie remisji jak i nasilenia objawów SM cechuje skłonność do poszukiwania stabilności, ciągłości, unikania sytuacji ryzykownych. Chorzy w kontaktach społecznych są czujni i powściągliwi. Zabiegają o wsparcie osób, które uznają za silniejsze, skuteczniejsze w działaniu. Mają poczucie osobistego niepowodzenia. Uważają się za osoby impulsywne, uciekające w świat marzeń od bezpośrednich doświadczeń.
Authors and Affiliations
Ewa Rzeszutko
Keywords
Related Articles
- EP ID EP163490
- DOI -
- Views 115
- Downloads 0
Extatic phenomena in rituals of Russian mystic religion groups
Trance is a medical term contained in Chapter V of International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems /ICD – 10/ in the part of dissociational disorders /F44.3 together with possession/ and...
Manifestowanie oporu przez grupę
Każdy, kto pracuje z innymi ludźmi, zarówno w terapii, udzielaniu wsparcia psychologicznego, jak i oddziaływaniach edukacyjnych może napotkać zjawisko oporu – paradoksalny fenomen, bardzo często pojawiający się w trakcie...
Diagnostic issues regarding the patient with personality disorder – case report
A case of 22 years old woman has been presented. This patient was hospitalized in the Department of Psychiatry, Medical University of Lublin due to strong suicidal thoughts and worsened mood. The patient was psychiatri...
Analiza wpływu różnych czynników społecznych i demograficznych na występowanie i poziom nasilenia lęku w grupie młodzieży szkolnej
Wstęp. Lęk jest zjawiskiem wszechobecnym w dzisiejszym świecie, w sposób szczególny dotyka osób młodych, które stają przed ogromem wyzwań związanych z edukacją, rozwojem osobistym, tworzeniem relacji, budowaniem pozycji...
Reakcja polekowa na lamotryginę – opis przypadku
Cel. Celem pracy jest opis przypadku pacjenta, u którego wystąpiła reakcja polekowa na lamotryginę, którą zgodnie ze skalą niepożądanych reakcji skórnych grupy RegiSCAR można określić jako prawdopodobny zespół DRESS (jeg...