Plejotropowe działanie proinsulinowego peptydu C
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2012, Vol 66, Issue 0
Abstract
Proinsulinowy peptyd C, wydzielany w równomolowych ilościach z insuliną przez komórki β trzustki, od chwili odkrycia w 1967 r. był uważany za cząsteczkę pozbawioną funkcji biologicznych z wyjątkiem umożliwienia tworzenia wiązań disiarczkowych pomiędzy łańcuchami A i B w procesie syntezy aktywnej cząsteczki insuliny. Jednak badania ostatnich dwóch dekad wykazały istotną rolę peptydu C w regulacji wielu procesów w różnych typach komórek i organów. Jak dotąd nie wiadomo, czy peptyd C działa za pośrednictwem receptora sprzężonego z białkiem G, czy bezpośrednio – po wniknięciu do komórek. Dotychczas nie udało się zidentyfikować receptora wiążącego ten peptyd. Peptyd C zmniejsza zmiany patologiczne wywołane przez cukrzycę typu 1, takie jak hiperfiltracja kłębuszkowa, stan zapalny śródbłonka naczyń czy demielinizacja neuronów. U chorych na cukrzycę oraz modelowych zwierząt cukrzycowych, podawanie peptydu C w fizjologicznych stężeniach wpływa na poprawę funkcjonalnych i strukturalnych właściwości nerwów obwodowych, a także ochrania przed indukowaną przez hiperglikemię apoptozą i stymuluje proliferację komórek nerwowych. Ponadto peptyd C wpływa na syntezę glikogenu w mięśniach, a w doświadczeniach in vitro powoduje dezagregację oligomerów insuliny, zwiększając w ten sposób potencjalnie jej biodostępność w organizmie i potęgując efekty działania insuliny na metabolizm. W ostatnich latach pojawiło się wiele kontrowersyjnych doniesień dotyczących biologicznej roli peptydu C, a zwłaszcza jego działania na aktywność ATP-azy zależnej od jonów sodu i potasu. Podwyższone stężenie peptydu C u pacjentów z cukrzycą typu 2 przyczynia się jednak do rozwoju miażdżycy naczyń krwionośnych. Dlatego potrzebne są długotrwałe badania kliniczne dotyczące działania peptydu C w dawkach fizjologicznych, by jego stosowanie w terapii było bezpieczne.
Authors and Affiliations
Michał Usarek, Jadwiga Bryła
Keywords
Related Articles
- EP ID EP66656
- DOI -
- Views 141
- Downloads 0
The role of survivin in the diagnosis and therapy of gynaecological cancers
Survivin is a member of the family of apoptosis inhibitors. It regulates several essential cellular processes, i.e. it inhibits apoptosis and promotes cell proliferation, DNA repair and autophagy. Survivin is responsible...
Physiological and pathological roles of gangliosides
Gangliosides are a group of glycosphingolipids that have at least one sialic acid residue. These lipids are structural and functional components of the external leaflet of the plasma membrane, particularly in neurons. Ga...
Rho proteins − the key regulators of cytoskeleton in the progression of mitosis and cytokinesis
The Rho proteins are members of the Ras superfamily of small GTPases. They are thought to be crucial regulators of multiple signal transduction pathways that influence a wide range of cellular functions, including migrat...
Serum β-glucuronidase as a potential colon cancer marker: a preliminary study
Colorectal cancer is characterized by high morbidity and mortality in developed countries. The lack of low-cost, easy-to-use screening diagnostic methods is one of the causes of late diagnosis of colorectal cancer. Beta-...
Morganella sp. rods – characteristics, infections, mechanisms of resistance to antibiotics
The Morganella genus is one member of the tribe Proteae, which also includes the genera Proteus and Providencia. These bacteria are commonly present in the environment. Morganella sp. rods are known to be a causative ag...