Porównanie skuteczności stosowania technik mobilizacji z ruchem i technik mięśniowo-powięziowych u pacjentów po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej leczonych zachowawczo
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2017, Vol 21, Issue 4
Abstract
Wstęp: Złamania dalszej nasady kości promieniowej należą do jednych z najczęstszych złamań w obrębie kończyny górnej. Prowadzą do znacznego ograniczenia zakresu ruchomości, osłabienia siły mięśniowej oraz występowania poważnych dolegliwości bólowych.<br/><br/>Materiał i metody: Badaniami objęto 20 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie, którzy trafili na rehabilitację po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej. Zostali oni podzieleni losowo na 2 grupy. W grupie A (n=10) znaleźli się pacjenci, u których w ramach pracy manualnej wykonywano techniki mobilizacji z ruchem według Mulligana. Grupę B (n=10) stanowili pacjenci, u których wykonywano techniki mięśniowo-powięziowe. Badania funkcjonalne ręki przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem rehabilitacji i po jej zakończeniu. Badano zakres czynnej ruchomości, siłę mięśniową, czucie powierzchowne. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono ubytek funkcjonalny według Swansona, Total Active Motion oraz wskaźnik czucia. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej w programie Excel 10.<br/><br/>Wyniki: Uzyskano istotną poprawę funkcji ręki i siły mięśniowej w obu badanych grupach. W grupie pacjentów leczonych technikami mięśniowo-powięziowymi uzyskano lepsze wskaźniki poprawy badanych parametrów niż w grupie leczonej za pomocą technik mobilizacji stawowych.<br/><br/>Wnioski: 1. Zastosowany program usprawniania pacjentów po złamaniach dalszej nasady kości promieniowej cechuje istotna statystycznie poprawa funkcji ręki. 2. Stosowanie technik miękkotkankowych jest skuteczniejszą metodą restytucji funkcji ręki niż metoda mobilizacji z ruchem.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Krzysztof Jamka, Jakub Szczechowicz, Marek Pieniążek, Katarzyna Kubasiak
Ocena stabilometryczna wpływu fizykalnych metod neurofizjologicznych na poprawę równowagi u chorych po udarze mózgu
Wstęp: Niestabilność posturalna i trudności w utrzymaniu pionowej postawy u osób po udarze mózgu mogą być związane z zaburzeniem schematu ciała (tzw. nieuwagą połowiczą). W konsekwencji chorzy nie mogą swobodnie funkcjon...
Wpływ czasu rozpoczęcia i intensywności rehabilitacji na poprawę zaburzeń chodu u chorych po przebytym udarze mózgu
Wstęp: Zwiększająca się zapadalność na udar mózgu, związana z zachodzącymi zmianami demograficznymi prowadzi do coraz większej liczby chorych wymagających rehabilitacji po udarze. Głównym zadaniem rehabilitacji chorych p...
Effects of treadmill training on walking distance and lower limb blood flow in patients with intermittent claudication
Background: In patients with intermittent claudication treadmill training improves their walking ability. While the benefits of an exercise rehabilitation programme are recognized, the mechanisms involved are not complet...
Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na wskaźniki reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów
Cel badań: Celem pracy było zbadanie wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na właściwości reologiczne krwi u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Materiał: Grupę badaną stanowiło 10 kobiet z reumatoidalnym zapaleniem...
The influence of extending early stationary rehabilitation by ambulatory form in patients treated interventionally after ACS on the exercise capacity on the components of psychic state of mind and quality of life
Objectives: The evaluation of the direct and remote effects of stationary rehabilitation following interventionally treated acute coronary syndrome and its extension by a three-month period of supervised training in ambu...