Porównanie wyników radiologicznych leczenia zachowawczego i operacyjnego metodą osteotomii Saltera w ciężkich postaciach choroby Perthesa
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2004, Vol 6, Issue 6
Abstract
Wstęp. Leczenie choroby Perthesa ma na celu stworzenie jak najlepszych warunków do prawidłowej odbudowy stawu biodrowego. Celem niniejszej pracy jest porównanie radiologicznych wyników leczenia zachowawczego i operacyjnego metodą osteotomii miednicy wg Saltera.Materiał i metody. Ocenie poddano 193 stawy biodrowe z ciężką postacią choroby Perthesa (grupa Catteralla III i IV). Leczonych zachowawczo było 105 stawów biodrowych, operacyjnie 88. Okres obserwacji wynosił co najmniej 5 lat. Ocenie poddano kąty: Wiberga, nachylenia panewki, wskaźniki: panewkowo-głowowy, panewkowy i nasadowy. Dodatkowo oceniano kulistość głowy kości udowej wg Mose, wyniki leczenia wg klasyfikacji Stulberga oraz obecność zmian zwyrodnieniowych.Wyniki. W grupie pacjentów leczonych zachowawczo uzyskano następujące wyniki wg Mose: wynik dobry – 25 bioder (23,8%), wynik zadowalający – 54 (51,4%), zły – 26 (24,8%). Wg klasyfikacji Stulberga zakwalifikowano do grupy I – 25 bioder (23,8%), do II – 37 (35,2%), do III – 28 (26,7%), IV – 9 (8,6%) i do V – 6 (5,7%). W grupie chorych leczonych operacyjnie uzyskano następujące wyniki wg Mose: wynik dobry – 45 bioder (51,2%), wynik zadowalający – 19 (21,6%) i zły – 24 (27,2%). Wg klasyfikacji Stulberga zakwalifikowano do grupy I – 39 bioder (44,3%), do II – 26 (29,5%), do III 13 (14,7%), IV – 8 (9,1%) i do V – 2 (2,3%). Radiologiczne parametry pokrycia głowy kości udowej były lepsze po leczeniu operacyjnym. Ilość zmian zwyrodnieniowych w stawach biodrowych leczonych zachowawczo była większa niż w biodrach leczonych operacyjnie.Wnioski. 1. Leczenie operacyjne osteotomią miednicy wg Saltera stwarza lepsze warunki do sferycznej odbudowy głowy kości udowej. 2. Chorzy z grupą III i IV wg Catteralla powinni być leczeni operacyjne.
Authors and Affiliations
Wojciech Kącki, Maja Zarzycka, Daniel Zarzycki, Mariusz Kaliciński, Walery Sienkiel, Barbara Jasiewicz, Tomasz Ridan
Surgical treatment of spastic hip dislocation – to treat or not to treat? – my personal experience
Summary. Patients with infantile cerebral palsy often develop a typical adduction-, internal rotation- and flexion contracture of the hip, caused by a central disturbance of muscle tone coordination. This deviation leads...
OCENA FUNKCJONALNA MIĘŚNI DZIAŁAJĄCYCH NA STAW KOLANOWY U PACJENTÓW W 13 TYGODNIU PO REKONSTRUKCJI WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO – DONIESIENIE WSTĘPNE.
Wstęp: Urazy stawu kolanowego połączone z zerwaniem, bądź naderwaniem więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są jednymi z częściej spotykanych i bardziej skomplikowanych pod względem diagnozy, operacji i wieloetapowej reha...
Histological aspects of bone fracture healing
Bone fracture healing is a multistep phenomenon leading to full restoration of the damaged tissue. It replicates the events that happen during endochondral bone formation in prenatal life. The mechanisms which control bo...
<br /> Evaluation of satisfaction with surgical treatment for musculoskeletal dysfunction in children with cerebral palsy<br />
SummaryBackgroundThe variety of symptoms in cerebral palsy (CP) points to the advisability of using the term ‘cerebral palsies’ to underline the complex nature of the associated musculoskeletal dysfunctions. The incidenc...
Complications of dislocated calcaneal fractures
Summary Introduction: calcaneal fractures are the most common of all tarsal fractures, with the majority being the result of high energy injuries causing comminution of bone and lesions of the posterior articular surface...