Postępowanie farmakologiczne w ostrej lewokomorowej niewydolności serca
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2016, Vol 3, Issue 40
Abstract
Ostatnie wytyczne ESC z 2016 r. dotyczące leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności serca wyraźnie podkreślają istotną rolę wazodilatatorów (pod warunkiem utrzymania SBP powyżej wartości 90 mmHg i braku objawów hypoperfuzji obwodowej) w leczeniu pacjentów z AHF. W celu łagodzenia objawów zaleca się dożylne podawanie dietetyków pętlowych u wszystkich chorych z objawami przewodnienia (u tych z CS dopiero po uzyskaniu poprawy perfuzji obwodowej). Leki działające inotropowo dodatnio mogą być stosowane tylko i wyłącznie u chorych z hypotonią i towarzyszącymi objawami hypoperfuzji przy adekwatnym wypełnieniu lewej komory, co jest równoznaczne z rozpoznaniem wstrząsu kardiogennego (CS), a leki wazopresyjne tylko u tych pacjentów, u których podanie leku poprawiającego kurczliwość mięśnia sercowego nie przynosi spodziewanych efektów w postaci poprawy perfuzji obwodowej.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Lidia Chmielewska-Michalak, Agnieszka Katarzyńska-Szymańska, Przemysław Mitkowski
Subiektywne spojrzenie na zalecenia towarzystw kardiologicznych dotyczące programowania ICD
W 2015 r. ukazały się zalecenia dotyczące programowania ICD. Oparte na wynikach badań randomizowanych i doświadczeniach klinicznych, porządkują wiedzę w tym zakresie. W artykule przedstawiono najważniejsze punkty zalece...
Różnice w występowaniu poszczególnych zaburzeń rytmu serca w zależności od płci i stężenia hormonów płciowych
Istnieje wiele różnic w częstości występowania chorób układu sercowo-naczyniowego w zależności od płci. Różnice te zostały udokumentowane między innymi w występowaniu arytmii nadkomorowych takich jak nawrotny częstoskurc...
Ocena dyssynchronii skurczu serca przy użyciu techniki śledzenia markerów akustycznych u pacjentów kwalifikowanych do terapii resynchronizującej
Terapia resynchronizująca (CRT) jest jedną z metod leczenia stosowaną w ściśle określonej w wytycznych grupie pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca. W kwalifikacji pacjentów brane są między innymi pod uwagę: cza...
Zaburzenia przewodnictwa śród- i międzyprzedsionkowego – znaczenie dla wyboru miejsca stałej stymulacji przedsionkowej
Zaburzenia przewodnictwa między- i śródprzedsionkowego występują częściej u osób starszych, w szczególności z towarzyszącą organiczną choroba serca. Są związane z wyraźnie większym ryzykiem wystąpienia napadowych oraz pr...
Zaburzenia rytmu i przewodzenia w chorobach układowych tkanki łącznej cz. 4. Reumatoidalne zapalenie stawów
Choroby układowe tkanki łącznej to grupa przewlekłych schorzeń zapalnych o nieznanej etiologii, która charakteryzuje się uszkodzeniem wielu układów i narządów. Cechą charakterystyczną wszystkich chorób układowych są złoż...