Procedury alternatywnego rozwiązywania sporów sądowych w Stanach Zjednoczonych Ameryki
Journal Title: Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem - Year 2014, Vol 6, Issue 1
Abstract
Rozwój form alternatywnego rozwiązywania sporów Alternative Disputes Resolution (ADR) nastąpił w katach 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Zastosowano je po raz pierwszy w latach 70. w sprawach związanych z ochroną środowiska. Wprowadzenie ich było wynikiem zauważalnego kryzysu wydolności sądów, rosnących kosztów, narastającej przewlekłości prowadzenia spraw, formalizacji procedury. Zasadą ADR jest pojednanie stron, zamiast ich sądzenia. Możliwe jest to poprzez zapewnienie stronom szerokiego udziału w rozwiązywaniu sporów np. poprzez wpływ na wybór arbitrów, mediatorów, stosowanie uproszczonych procedur. Celem ADR jest zastąpienie trybu adjukacyjnego przez formy arbitrażowe, kontraktowe i mediacyjno-koncyliacyjne. Celem jest wypracowanie kompromisu. Podstawowy podział form ADR dzieli je na formy podstawowe i mieszane (hybrydowe). Do podstawowych zalicza się mediacje, negocjacje, arbitraż. Wśród form mieszanych przykładowo wyróżnia się: arbitraż związany z sądem (court – annexedarbitration), sąd polubowny (conciliation), proces poszukiwania faktów (factfinding), mandatowe porozumienia i negocjowane porozumienia (mandatedsettlements and negotiatedsettlements), med-arb (mediationarbitration) kombinacja mediacji i arbitrażu.– quasi-rozprawa (mini-trail), korzystanie z pomocy rzecznika korporacyjnego (corporate ombudsman), wynajęcie sędziego (Rent- a-Judge), „mąż zaufania” (confidentiallistener). Spośród instytucji ADR służących do pozasądowego rozwiązywania sporów najistotniejszą rolę odgrywają : negocjacje, mediacje i arbitraż. Narzędzia ADR z powodzeniem stosuje się przy rozwiązywaniu sporów z zakresu prawa cywilnego, prawa pracy, prawa administracyjnego a nawet w sprawach karnych. Także amerykańskie agencje stosują procedurę ADR, zwaną reg-neg przy wypracowywaniu pomiędzy urzędnikami a przedstawicielami zainteresowanych stron, treści regulacji prawnych. Formy ADR stosuje się także w postępowaniach odwoławczych. Pomimo bezsprzecznych zalet metod ADR pojawiają się głosy krytyczne, zarzucające im obniżenie standardu sądownictwa. Bezsprzecznie stosowanie form ADR skutkuje odformalizowaniem i uproszczeniem postępowania sądowego oraz często powierzaniem funkcji negocjatora, mediatora osobom bez wykształcenia prawniczego. Niemniej nie można zapominać o największym atucie ADR, polegającym na osiągnięciu trwałego porozumienia, które jest satysfakcjonujące dla obu stron.
Authors and Affiliations
Magdalena Bentkowska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP62532
- DOI -
- Views 91
- Downloads 0
[i][b]Umowa miedzy państwem i podmiotem prywatnym - uniwersalne narzędzie realizacji żądań publicznych współczesnych państw? Porównanie typowych rozwiązań europejskich i islamskich[/b][/i]
Tematem tekstu jest problem finansowania inwestycji publicznych z prywatnego kapitału w różnych typach państw. Przeanalizowano przykłady z Polski i z krajów Zatoki Arabskiej, aby wykazać, że za fasada różnic kryją sie pr...
Spis treści
Spis treści<br/><br/>
The Needs of the Polish Public Administration Sector versus Legal Education. Some Remarks on the Changes Relating to the Drafts of ‘Act 2.0’ and the ‘University Apprenticeship’
The article attempts to present the legislative changes relating to the so called Act 2.0, i.e, the law on higher education together with its implementary regulation on studies as well as the proposed university apprenti...
100 Years of Statehood of Czechoslovakia and Poland. Similarities and Differences
100 years of constitutionalism of two neighbouring European states – Czechoslovakia, later becoming the Czech Republic, and Poland – encourage a reflection on the paths of development of their respective constitutions, o...
[b][i]Accessibility, Inclusion, Egalitarianism. Are They also in Jurisprudence and Legal Education?[/i][/b]