Przebudowa i zborność stawu biodrowego u dzieci z chorobą Perthesa leczonych operacyjnie osteotomią szpotawiąco-derotacyjną
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2004, Vol 6, Issue 6
Abstract
Wstęp. Głównym zagrożeniem dla dalszego rozwoju stawu biodrowego w przypadku choroby Perthesa jest przemieszczanie się głowy kości udowej do przodu i boku. Podstawowym zadaniem każdego rodzaju leczenia, tak zachowawczego, jak również operacyjnego jest pogrążenie martwiczo zmienionej głowy kości udowej w panewce, której kształt jest wykorzystywany jako czynnik modelujący nasadę w okresie regeneracji, by umożliwić powrót kulistego kształtu. Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie obiektywnych wskaźników radiologicznych, zmian w obrębie stawu biodrowego przed i po leczeniu operacyjnym choroby Perthesa metodą osteotomii podkrętarzowej szpotawiąco-derotującej bliższego końca kości udowej. Materiał i metoda. Materiał kliniczny stanowiło 53 dzieci w wieku od 5 do 10 lat. Okres martwicy oraz typ określano na podstawie badania radiologicznego wg Reiberga i Catteralla. U wszystkich pacjentów wykonano osteotomię międzykrętarzową szpotawiąco-detorsyjną zmniejszając kąt szyjkowo-trzonowy do średniej wartości 111°, a kąt antetorsji pozostawiano na poziomie 10°. Następnie wykonywano kontrolne badanie co 12 miesięcy, przez okres 6 lat. Uzyskane wartości pomiaru kątów porównywano z normami wartości tego kąta podanymi przez innych autorów. Posłużono się kątami i wskaźnikami opisującymi bliższy koniec kości udowej (kąt szyjkowo-trzonowy rzeczywisty, wskaźnik głowowo-szyjkowy Heymana i Herndona) oraz określającymi usytuowanie głowy kości udowej w panewce (kąt Wiberga, kąt oddalenia, wskaźnik panewkowo-głowowy Heymana i Herndona).Wyniki. Stwierdzono, że w kilkuletniej obserwacji dzieci leczonych operacyjnie z powodu choroby Perthesa wartości kąta szyjkowo-trzonowego nie przekraczały wielkości odpowiednich dla danego wieku, a w przypadku kończyny operowanej były niższe. Ocena wartości pozostałych wskaźników radiologicznych wykazała znaczną poprawę po leczeniu operacyjnym, co pozwoliło zachować kształt obu składowych stawu i poprawić jego zborność.Wnioski. Wartości badanych parametrów po leczeniu operacyjnym poprawiają się istotnie w odniesieniu do stanu przed zabiegiem. Wykonanie osteotomii szpotawiąco-derotującej u pacjentów z chorobą Perthesa III i IV typu wg. Catteralla pozwala uzyskać dobry wynik leczenia i poprawia zborność stawu.
Authors and Affiliations
Maciej Kołban, Jadwiga Darczuk, Michał Chmielnicki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56303
- DOI -
- Views 93
- Downloads 0
Posture in people with shoulder impingement syndrome
Introduction. The posture of people with shoulder impingement syndrome (SIS) is a result of adaptive defensive posturing to decrease the intensity of pain in the affected joint. The aim of this work is to characterise tr...
The value of computed tomography with 3D reconstruction for the diagnosis of pelvic and spine fractures following a sports injury – a case report.
The paper presents the case of a young snowboarder injured after falling down on a hill slope. Pelvis and spine computed tomography with 3D reconstruction visualised fractures not visible on standard radiographs. Not all...
Odległe wyniki osteotomii miednicy wg Chiariego. Ocena na podstawie 30-letniej obserwacji chorych
Wstęp. Celem pracy była ocena odległych wyników leczenia chorych operowanych z powodu dysplazji stawów biodrowych z zastosowaniem osteotomii miednicy wg Chiariego. Materiał i metody. Ocenialiśmy wyniki leczenia 27 choryc...
Leczenie i diagnostyka różnicowa torbieli tętniakowatej kości w oparciu o własne doświadczenia
Wstęp Tętniakowata torbiel kości po raz pierwszy została opisana przez Jaffego i Lichtenteina w 1942 roku. W podanej w 1972 roku przez Schajowicza i wsp. i zmodyfikowanej nastepnie przez WHO (1993 r. ) Klasyfikacji Histo...
Patomorfizm złamań spiralnych goleni w badaniu tomografii komputerowej
Wstęp: Złamania spiralne goleni są prawie jednorodną patomorficznie grupą, różnice dotyczą poziomu złamania kości strzałkowej, w mniejszym stopniu poziomu złamania kości piszczelowej, długości szczeliny złamania oraz sk...