Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne

Abstract

Wstęp. Wczesne rozpoznanie oraz zastosowanie terapii reperfuzyjnej mają istotne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI - ST Segment Elevation Myocardial Infraction). Pierwotna angioplastyka wieńcowa (pPCI - Primary Percutaneous Coronary Intervention) jest obecnie najlepszą metodą leczenia. Większość pacjentów z zawałem serca jest przyjmowanych do szpitali rejonowych i musi być transportowana do ośrodków kardiologii interwencyjnej (OKI), co powoduje znaczne wydłużenie czasu do rozpoczęcia leczenia. Kwalifikacja zaburzenia w oparciu o teletransmisję EKG (tele-EKG), a następnie bezpośredni transport chorego do OKI mogą to opóźnienie zmniejszyć. Cel. Celem pracy jest ocena porównawcza czasu rozpoczęcia leczenia interwencyjnego z wykorzystaniem teletransmisji EKG i bezpośredniego transportu pacjentów z zawałem STEMI do OKI oraz w przypadku przyjęcia pacjentów do szpitali rejonowych. Metody. Pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddano ocenie lekarskiej w miejscu zdarzenia. Wykonywano także 12 odprowadzeniowy zapis EKG, który natychmiast transmitowano do OKI przez telefon komórkowy. W oparciu o typowe objawy podmiotowe oraz zapis EKG kardiolog interwencyjny decydował o bezpośrednim transporcie chorego do OKI, z pominięciem dyżurnego szpitala rejonowego. Analizowano czas wystąpienia objawów zawału, pierwszego kontaktu z lekarzem, przybycia do szpitala oraz rozpoczęcia zabiegu pPCI. Odpowiednie przedziały czasowe porównywano z grupą kontrolną, którą stanowili chorzy ze STEMI, transportowani do ośrodka kardiologii interwencyjnej ze szpitali rejonowych w celu wykonania pPCI. Grupę kontrolną dobrano pod względem miejsca zamieszkania. Jako czas pierwszego kontaktu w grupie badanej przyjmowano godzinę transmisji EKG, zaś w grupie kontrolnej - zanotowany czas przybycia karetki do pacjenta. Czas od pierwszego kontaktu do przybycia do ośrodka, w przypadku grupy kontrolnej, zawierał czas transportu do szpitala rejonowego, czas oceny w izbie przyjęć i czas transportu do OKI. Wyniki. Transmisję EKG wykonano u 113 pacjentów. W 74 przypadkach (65,5%) stwierdzono cechy STEMI. Pacjenci ci zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka. Średnia odległość transportowania wyniosła w grupie badanej 25,3±27,4 km. We wszystkich przypadkach w OKI potwierdzono rozpoznanie zawału STEMI oraz wykonano zabieg koronarografii. Pierwotną angioplastykę wykonano u 72 pacjentów (97,3%). Średni czas od początku zawału do pierwszego kontaktu z lekarzem wyniósł 189,3±162 min w grupie badanej i 154,4±131 min w grupie kontrolnej (p = 0,06), zaś od przybycia do szpitala do rozpoczęcia PCI odpowiednio 27,7±18 min i 30,8±14 min (p=0,13). Istotnie statystycznie skrócił się czas od pierwszego kontaktu do przybycia do OKI 43,8±25 min w grupie badanej i 81,7±63 min w grupie kontrolnej (p<0,001), jak również od pierwszego kontaktu do rozpoczęcia leczenia inwazyjnego 71,6±32 i 112,6±64 min (p<0,001). Wnioski. Teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG jest użytecznym narzędziem do wczesnego rozpoznawania zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W połączeniu z bezpośrednim transportem pacjenta do ośrodka kardiologii inwazyjnej pozwala na istotne zmniejszenie opóźnienia rozpoczęcia terapii reperfuzyjnej w porównaniu ze strategią transportu pacjenta uwzględniającą przyjęcie do szpitala rejonowego.

Authors and Affiliations

Grzegorz Mężyński, Paweł Kralisz, Konrad Nowak, Hanna Bachórzewska-Gajewska, Bogusław Poniatowski, Przemysław Prokopczuk, Kamil Gugała, Jerzy Żuk, Włodzimierz J. Musiał, Sławomir Dobrzycki

Keywords

Related Articles

V MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA EUROPEJSKIEJ PLATFORMY MEDYCYNY FOTODYNAMICZNEJ

W pracy przedstawiono krótki raport z międzynarodowego Sympozjum Europejskiej Platformy Medycyny Fotodynamicznej. Platforma http:/www.eppm-photomedicine.org/ ma za zadanie promocję diagnostyki i terapii fotodynamicznej w...

Kompaktowe ultrasonografy dla medycyny ratunkowej

Badanie ultrasonograficzne wykonywane według ściśle standaryzowanej procedury FAST (Focused Assessment Sonography for Trauma) jest obecnie podstawowym badaniem obrazowym u osób po urazach jamy brzusznej. Wykonuje się je...

Nowoczesne rozwiązania monitorowania pacjenta w praktyce klinicznej

Nowoczesna medycyna wprowadza określone procedury i standardy postępowania, w zależności od mierzalnych dających się monitorować parametrów życiowych pacjentów. Jest to szczególnie istotne zwłaszcza w stanach nagłego pog...

PRACODAWCA JAKO AUTOR TEMATU PROJEKTU DYPLOMOWEGO

Artykuł przedstawia korzyści i zagrożenia płynące ze zgłaszania propozycji tematów studenckich projektów dyplomowych (inżynierskich i magisterskich) przez przedstawicieli potencjalnych pracodawców. Wskazywane korzyści po...

WYKORZYSTANIE URZĄDZENIA WŁASNEJ KONSTRUKCJI DO POMIARU RUCHU ODWRACANIA I NAWRACANIA W STAWIE SKOKOWYM

Ze względu na lokalizację staw skokowy jest najbardziej obciążanym i narażonym na uszkodzenia stawem ludzkiego organizmu. Dlatego tak ważne jest monitorowanie jego możliwości ruchowych. Do chwili obecnej brak jest prosty...

Download PDF file
  • EP ID EP70510
  • DOI -
  • Views 51
  • Downloads 0

How To Cite

Grzegorz Mężyński, Paweł Kralisz, Konrad Nowak, Hanna Bachórzewska-Gajewska, Bogusław Poniatowski, Przemysław Prokopczuk, Kamil Gugała, Jerzy Żuk, Włodzimierz J. Musiał, Sławomir Dobrzycki (2010). Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne. Acta Bio-Optica et Informatica Medica, Inżynieria Biomedyczna, 16(3), 268-271. https://europub.co.uk./articles/-A-70510