Przemieszczenia juwenalnych bielików z Wigierskiego Parku Narodowego po opuszczeniu gniazd
Journal Title: Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej - Year 2017, Vol 4, Issue 53
Abstract
W okresie od wylotu z gniazd do 23 listopada 2017 r. za pomocą logerów GPS śledzono przemieszczenia 3 młodocianych bielików Haliaeetus albicilla pochodzących z dwóch lęgów z Wigierskiego Parku Narodowego. Wszystkie ptaki opuściły gniazda w pierwszej dekadzie lipca. Resztę lipca i cały sierpień wszystkie ptaki spędzały eksplorując bardzo ograniczoną przestrzeń (do około 50 ha). We wrześniu, październiku i listopadzie jedynak (samiec) z pierwszego gniazda stopniowo powiększał swój areał osobniczy, spędzając istotny udział czasu bezpośrednio nad jeziorami. Rodzeństwo z drugiego gniazda cały wrzesień spędziło ponownie na niewielkim areale, w zdecydowanej większości zawierającym się w granicach strefy okresowej. W październiku zaczęły zwiększać areały osobnicze, a pod koniec miesiąca oba ptaki opuściły tego samego dnia rewir rodziców. Samiec z rodzeństwa wyruszył do odległej około 100 km Puszczy Knyszyńskiej, a samica aż do Węgier (dystans 732 km), gdzie oba ptaki pozostały przez kolejne tygodnie. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na bardzo zmienny behawior okresu usamodzielniania się młodych bielików, choć wspólnym mianownikiem było bardzo częste przebywanie w okolicach gniazda aż do opuszczenia rewiru lub późnej jesieni. Gniazdo i jego okolice są ważnym miejscem komunikacji i dokarmiania juwenalnych ptaków aż do okresu rozpadu więzi rodzinnych.
Authors and Affiliations
Paweł Mirski, Dariusz Anderwald, Stefan Lewandowski, Piotr Pieczyński, Dorota Zawadzka
Keywords
Related Articles
- EP ID EP324318
- DOI -
- Views 42
- Downloads 0
Zmiany awifauny leśnej Polski na tle działań gospodarczych, zmian klimatycznych i zaburzeń przyrodniczych
Ptaki mogą szybko reagować zmianami liczebności zarówno na negatywne, jak również korzystne zmiany zachodzące w ekosystemach. Z tego względu ptaki są uznawane za dobre gatunki wskaźnikowe jakości środowiska, a niektóre t...
Bezpieczne obrączkowanie piskląt bociana czarnego Ciconia nigra
Obrączkowanie piskląt bociana czarnego, szczególnie w dużych lęgach, może być ryzykowne dla piskląt. Obrączkując zbyt młode pisklęta, narażamy je na ryzyko drapieżnictwa przed powrotem ptaków dorosłych. Jeśli pisklęta są...
Funkcjonowanie i rola sztucznego ekosystemu wodnego edukacji przyrodniczo-leśnej na przykładzie Centrum Wodnego SGGW w Warszawie
Sztuczne ekosystemy wodne zyskują w ostatnich latach coraz większą popularność. Stawy, kaskady, oczka wodne, stają się nie tylko elementem zdobiącym przydomowe posesje, ale również miejskie skwery oraz parki. Ogród Dydak...
Rekolonizacja borówki czernicy w borach sosnowych i mieszanych na gruntach porolnych
W pracy zaprezentowano badania dotyczące regeneracji borów sosnowych i mieszanych porastających grunty porolne, na pograniczu Mazur i Kurpiów. Jednym z najważniejszych gatunków w tych lasach, mającym bardzo duże znaczeni...
Bór na Czerwonem – 90 lat aktywnej ochrony. Sukcesy i porażki
Torfowiska Orawsko-Nowotarskie stanowią największy obszar torfowisk wysokich w południowej Polsce będący bezcennym układem przyrodniczym, decydującym o warunkach hydrologicznych całego regionu. Mimo tego – spośród 30 kop...