Ruchy ułatwiające artykulację – samogłoski
Journal Title: Logopedia - Year 2018, Vol 0, Issue 32
Abstract
STRESZCZENIE W artykule zostaną zaprezentowane propozycje ruchów ciała, które mogą wpływać na poprawną artykulację samogłosek. Przedstawiona metoda terapii została opracowana w wyniku połączenia wiedzy fonetycznej, studium metody werbo-tonalnej oraz preferencji autora w kierunku tańca. Celem artykułu jest przybliżenie logopedom praktykom nowej formy wspomagania wymowy mogącej wpływać na usprawnienie motoryki narządów artykulacyjnych oraz koordynację ruchową poszczególnych części ciała. Zaproponowana metoda może również stanowić formę nauki wymowy poprzez zabawę – po uzyskaniu płynności makroruchów z artykulacją, istnieje możliwość wykonywania ich połączeń/sekwencji do dowolnej muzyki (o odpowiednio dopasowanym tempie), przez co dodatkowo możemy kształcić poczucie rytmu u pacjentów.
Authors and Affiliations
Damian Sadłocha
Lateralizacja słuchowa – wybrane problemy diagnozy i terapii
Streszczenie Lateralizacja słuchowa jest zjawiskiem coraz powszechniej uwzględnianym w diagnozie i terapii logopedycznej. Z perspektywy opisu zaburzeń mowy i trudności w czytaniu i pisaniu lateralizacja, w tym lateraliz...
Instrumentalne badanie FEES w ocenie zaburzeń połykania u chorych z naczyniopochodnym uszkodzeniem OUN – wady i zalety
Streszczenie Dysfagia neurogenna, jako najczęstsza przyczyna zaburzeń połykania, często prowadzi do potencjalnie śmiertelnych klinicznych konsekwencji takich, jak niedożywienie, odwodnienie, zachłystowe zapalenie płuc,...
Dynamika obrazu zaburzeń językowych, poznawczych i emocjonalno-społecznych u pacjenta po urazie czaszkowo-mózgowym
Konsekwencje pourazowych uszkodzeń mózgu charakteryzują się różnorodnością i dynamiką objawów patologicznych, do których zalicza się: zakłócenia funkcji wegetatywnych, ograniczenie sprawności motorycznych, zaburzenia mow...
Prototypowe doświadczenia orofacjalne
Autorka przedstawia analizę związku czynności prymarnych z artykulacją. Wykorzystując terminy związane z lingwistyką kognitywną, wskazuje na prototypowe doświadczenia orofacjalne. Stwarzają one biomechaniczną bazę artyku...
Giełkot w zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Teoretyczny rys dotyczący giełkotu jako jednostki manifestującej centralne zaburzenia mowy został zestawiony z otrzymanymi wynikami badań przeprowadzonymi w tym zakresie wśród dzieci z ADHD. Celem badań było uzyskanie od...