Specyfika pracy w Państwowym Ratownictwie Medycznym a wsparcie psychologiczne ratowników medycznych
Journal Title: Pomeranian Journal of Life Sciences - Year 2019, Vol 65, Issue 3
Abstract
Wstęp: Praca zawodowa jest niezwykle ważnym aspektem w życiu dorosłego człowieka. Prawdopodobnie wszyscy dążą do tego, aby czerpać z niej satysfakcję, nie tylko finansową. Może być ona źródłem wrażeń pozytywnych, ale i negatywnych – niejednokrotnie wywołuje wiele niepożądanych reakcji, obciążeń czy stresu. Celem badania było określenie obecnej sytuacji związanej ze wsparciem psychologicznym w Zespołach Ratownictwa Medycznego oraz poznanie opinii ratowników medycznych na temat potrzeby pomocy psychologicznej w ich miejscach pracy. Materiały i metody: W badaniu, które zostało przeprowadzone w kwietniu 2016 r., wzięło udział 115 respondentów. Kwestionariusz ankiety skierowany był do ratowników medycznych z całego kraju. Analizy wyników przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego PQStat wersja 1.6. Analizy zależności przeprowadzono testem zależności χ2. Za istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,05, a za wysoce istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,01. Wyniki: Niespełna 90% respondentów nigdy nie brało udziału w warsztatach psychologicznych. Około 80% ratowników medycznych nigdy nie uczestniczyło w szkoleniach z technik rozładowywania napięcia. W miejscach pracy 98 (85,2%) ratowników medycznych nigdy nie odbywały się spotkania grupowe, podczas których stres byłby rozładowywany poprzez rozmowę. Czasami takie spotkania organizowane są w zakładach pracy u 17 (14,8%) ratowników medycznych. Ponad połowa ankietowanych, 72 (62,6%) osoby, uznaje takie spotkania za potrzebne i przypuszcza, że mogą być skuteczne. Wnioski: 1. Obecnie możliwość wsparcia psychologicznego w Zespołach Ratownictwa Medycznego jest znikoma. Tylko w nielicznych zakładach pracy jest ona oferowana. W większości badanej grupie nie zapewnia się dostępu do psychologa. 2. Ratownicy medyczni uważają, że zawód ten wymaga współpracy z psychologiem, która powinna być zapewniona przez pracodawcę. 3. W 85,2% po trudnych akcjach nie odbywają się spotkania w celu rozmowy, analizy i wyładowania napięcia emocjonalnego. W przypadkach, w których takie spotkania byłyby organizowane, uczestnictwo w nich zdeklarowało prawie 90% badanych. 4. Sposoby redukowania stresu przez ratowników nie zawsze są bezpieczne dla ich zdrowia i mogą prowadzić do uzależnień. Możliwą przyczyną jest nieuczestniczenie przez większość ratowników medycznych w warsztatach z technik rozładowywania napięcia oraz szkoleniach psychologicznych.
Authors and Affiliations
Grzegorz Wójcik, Izabela Kaczmarek, Krzysztof Zdziarski, Konrad Jakubowski
Wpływ muzyki popularnej na odbiór emocjonalny materiału obrazowego u młodzieży gimnazjalnej
Wstęp: Znaczenie muzyki ujawnia się w subiektywnym doświadczeniu (uczuciach), ekspresji i zachowaniu emocjonalnym oraz reakcjach fizjologicznych adolescentów. Muzyka maszczególną wartość, gdyż jest akceptowana i lubiana...
WPŁYW MATERIAŁÓW NOWEJ GENERACJI STOSOWANYCH W PROTETYCE ODTWÓRCZEJ NA ŚRODOWISKO JAMY USTNEJ
Wstęp: W ostatnim czasie w lecznictwie protetycznym pojawił się polimer wolny od monomeru T.S.M. Acetal Dental. Nie był on dotychczas poddany w kraju szerokiej ocenie kliniczno‑laboratoryjnej. Stop chromowo‑kobaltowy Wir...
Równość w publicznej opiece zdrowotnej
Zapewnienie równości w systemie opieki zdrowotnej oznacza, że czynniki socjoekonomiczne takie jak status materialny, wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania nie powinny wpływać na jakość, punktualność i dostępność opie...
THE EFFECT OF NEW GENERATION MATERIALS USED IN RECONSTRUCTIVE DENTISTRY ON THE ORAL CAVITY ENVIRONMENT
Introduction: Wironit extrahart chromium‑cobalt alloy and Vertex R.S. Acrylic have been certified by the Polish Ministry of Health for use in Poland. Therefore, these products were selected for reference purposes in the...
KOMPLEKSOWE LECZENIE PACJENTÓW Z ZESPOŁEM ENDODONTYCZNO‑PRZYZĘBNYM NA PODSTAWIE WYBRANYCH PRZYPADKÓW KLINICZNYCH
Wstęp: Zespół endodontyczno‑przyzębny przebiegający z zapaleniem przyzębia jest nierzadko bardzo trudny do leczenia ze względu na niewyjaśniony patomechanizm zapaleń przyzębia. Duża utrata tkanek aparatu zawieszeniowego...