Stabilizacja śródszpikowa drutami Kirschnera w leczeniu złamań kości przedramienia u dzieci
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2005, Vol 7, Issue 2
Abstract
Wstęp. W ostatnim dziesięcioleciu małoinwazyjne techniki stabilizacji śródszpikowej stały się uznaną metodą leczenia złamań kości długich u dzieci. Rozszerzeniu uległy wskazania do ich zastosowania zarówno w odniesieniu do typu złamania, jak i do wieku dziecka. Celem pracy była ocena leczenia złamań kości przedramienia u dzieci metodą stabilizacji śródszpikowej drutem Kirschnera, na podstawie analizy własnego materiału. Materiał i metody. W latach 1997-2004 metodę tę zastosowano u 118 pacjentów w wieku od 1r. ż. do 17 r.ż. (średnio10,7 lat). Wśród leczonych było 27 dziewcząt i 111 chłopców. Łącznie zespolono 191 kości przedramienia. Zabieg wykonywano w znieczuleniu ogólnym. Po manualnym ustawieniu odłamów stabilizowano je drutem Kirschnera wprowadzanym do jamy szpikowej przezskórnie pod kontrolą monitora rtg.Wyniki. Wykonano 116 stabilizacji śródszpikowych kości promieniowej i 75 kości łokciowej. Nie stwierdzono istotnych powikłań śródoperacyjnych. Średni czas hospitalizacji dzieci z izolowanym złamaniem przedramienia wyniósł 1,6 dnia. W 5 przypadkach (4,2%) obserwowano niewielką infekcję tkanek miękkich w miejscu wprowadzenia stabilizatora. Nie było zapaleń tkanki kostnej. Nie obserwowano uszkodzeń chrząstki wzrostowej. W 112 przypadkach (94,9%) uzyskano dobry efekt stabilizacji, w 6 (5,1%) zadowalający.Wnioski. 1. Stabilizacja śródszpikowa złamań trzonów kości przedramienia u dzieci jest metodą małoinwazyjną i prostą technicznie. Daje ona dobry efekt leczniczy, skraca czas hospitalizacji, czyli zmniejsza koszty leczenia oraz stres związany z pobytem dziecka w szpitalu. 2. Stabilizacja śródszpikowa powinna być postępowaniem z wyboru w większości złamań trzonów kości przedramienia u dzieci wymagających leczenia operacyjnego.
Authors and Affiliations
Wojciech Korlacki, Józef Dzielicki, Jacek Ciekalski
Our experience with surgical treatment of perinatal brachial plexus palsy – results in different types of lesions
Introduction:Perinatal brachial plexus palsies can be divided into upper (C5-C6), upper-middle (C5-C6-C7) and total injuries (C5-Th1). The study aimed to evaluate the results of surgical repair in the different types of...
Ograniczone artrodezy w leczeniu niestabilności nadgarstka
Na podstawie przeglądu aktualnego piśmiennictwa autorzy dokonali próby podsumowania obecnego stanu wiedzy, dotyczącego ograniczonych (międzynadgarstkowych, częściowych) artrodez nadgarstka. Mają one zastosowanie w leczen...
Stężenia D-dimerów nie są dobrym markerem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych przed i po endoprotezoplastyce stawu biodrowego
Wstęp. Endoprotezoplastyka stawu biodrowego powoduje aktywację układu krzepnięcia i fibrynolizy. Celem niniejszej pracy było opisanie stężeń tych białek po planowej endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Materiał i meto...
Changes of Kinematics Parameters of Pelvis During Walking Under the Influence of Means Facilitates Treatment of Cerebral Palsied Children
Background. Physiological human gait is characterized by tree-dimensional pelvis movements, which make that gait is smooth and does not require excessive energy expendi-ture. In children with cerebral palsy determinants...
Bioactive composites for the bone regeneration. Review.
Beside auto- and allogeneic bone chips used for filling bone lesions or to enhance of bone regeneration, various types of ceramics, natural and synthetized bone mineral hydroxyapatite and tricalcium phosphate, as well as...