Stres i jego molekularne konsekwencje w rozwoju choroby nowotworowej
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2017, Vol 71, Issue
Abstract
Stres jako niekorzystna dla organizmu sytuacja wywołana czynnikami psychologicznymi, fizjologicznymi czy fizycznymi zaburza jego homeostazę. Rozróżnia się dwa rodzaje stresu: krótkotrwały oraz chroniczny. Chorobie nowotworowej towarzyszy zazwyczaj stres chroniczny, a jego psychologiczne podłoże jest związane z towarzyszącymi diagnozie przeżyciami emocjonalnymi oraz depresją, która nierzadko rozwija się w trakcie przebiegu choroby i terapii. Na poziomie molekularnym czynniki stresogenne wywołują w organizmie wytwarzanie i sekrecję katecholamin czy glikokortykoidów, ale także dopaminy (w ramach reakcji adaptacyjnych organizmu), które poprzez swe swoiste receptory oddziałują na komórki organizmu. Ich wpływom podlegają także komórki zmienione nowotworowo, które mają na powierzchni odpowiednie receptory. Skutkiem tych oddziaływań są zmiany w potencjale proliferacyjnym, zahamowanie procesów apoptotycznych czy wzrost zdolności inwazyjnych i migracyjnych komórek nowotworowych. Sugeruje się zatem, że wywołana stresem stymulacja komórek nowotworowych sprzyja wykształcaniu przez nie bardziej złośliwego fenotypu, przyspieszając tworzenie przerzutów. Prowadzone dla różnych typów nowotworów kliniczne obserwacje dotyczące korelacji między poziomem stresu pacjentów onkologicznych a ich przeżywalnością, jak również analizy ekspresji receptorów hormonów stresu prezentowanych na powierzchni komórek nowotworowych czy inicjowanej przez nie sygnalizacji wewnątrzkomórkowej oraz jej skutków, nie dają jednoznacznej odpowiedzi o roli stresu w przebiegu choroby nowotworowej. Istnieje potrzeba przeprowadzenia szeroko zakrojonych badań, które pozwolą ponadto określić wpływ stresu na skuteczność stosowanych terapii, zarówno na poziomie klinicznym jak i molekularnym. Niemniej jednak, uwzględnianie aspektu psychologicznego ze szczególnym naciskiem na problem radzenia sobie przez pacjentów ze stresem wynikającym z choroby i prowadzonej terapii, wydaje się istotnym zagadnieniem w przypadku terapii przeciwnowotworowej.
Authors and Affiliations
Magdalena Surman, Marcelina E. Janik
Keywords
Related Articles
- EP ID EP223493
- DOI 10.5604/01.3001.0010.3830
- Views 178
- Downloads 0
Rola interleukiny 15 w nowotworzeniu
Interleukina 15 jest cytokiną o plejotropowym działaniu, należącą do rodziny cytokin zbudowanych z czterech α‑helis. Wykorzystując receptor składający się z kompleksu trzech białek: specyficznej dla IL15 podjednostki α (...
Rola witaminy C w regulacji epigenetycznej
Witamina C (kwas L-askorbinowy) jest organicznym składnikiem odżywczym stosowanym w zapobieganiu i leczeniu szkorbutu. Jest zaangażowana w wiele procesów biologicznych uczestnicząc w licznych reakcjach enzymatycznych kat...
Enzymosomy antyoksydacyjne – właściwości i zastosowanie
Zastosowanie wyizolowanej katalazy i dysmutazy ponadtlenkowej w praktyce napotyka na wiele trudności związanych przede wszystkim z utratą ich aktywności, a nawet całkowitą degradacją. Oba enzymy, katalaza i dysmutaza pon...
Investigations of seborrheic dermatitis. Part II. Influence of itraconazole on the clinical condition and the level of selected cytokines in seborrheic dermatitis
Introduction: The pathogenesis of seborrheic dermatitis has not been fully elucidated. A number of anascogenic yeasts of Malassezia spp. appear to be involved in the intensity of the symptoms. The purpose of the study is...
Molekularne aspekty działania 17β-estradiolu i progesteronu w komórkowych szlakach sygnałowych
17β-estradiol i progesteron, steroidy płciowe omawiane zazwyczaj w związku z modulacją funkcji reprodukcyjnych, regulują wiele wewnątrzkomórkowych procesów w komórkach docelowych, wyposażonych w odpowiednie receptory. Os...