Sumienie w Duchu Świętym w świetle Rz 9,1
Journal Title: Biblica et Patristica Thoruniensia - Year 2017, Vol 10, Issue 2
Abstract
W Rz 9,1 Paweł demonstracyjne obwieszcza osobistą prawość jako sługa Jezusa Chrystusa i Apostoł Ewangelii Bożej (1,1). Na świadków uwierzytelniających prawdziwość wydanego o sobie świadectwa powołuje trzy autonomiczne podmioty: Chrystusa, sumienie, Ducha Świętego. Chrystus jest jego Panem, on zaś Jego sługą. Jako sługa jest przepełniony prawdą swego Pana. Chrystus Pan jest wiarygodnym świadkiem jego prawości, ponieważ jest On jej źródłem w nim. Prawdziwość powyższego wyznania potwierdza jego sumienie. Jako wewnętrzny autonomiczny trybunał (współ-świadek) jest w stanie rozpoznać dobro i zło zgodnie z wymogami poznanej prawdy Chrystusa – wiedzy dzielonej z Bogiem. Z tej racji posiada ono autorytet oraz władzę by na jej podstawie skutecznie zbawczo oskarżać i osądzać wszystkie myśli, słowa i działania Apostoła, rozstrzygając definitywnie czy są one z nią zgodne czy też nie; tym samym czy są dobre czy też złe w ocenie Boga, konsekwentnie, czy zamykają bądź też otwierają drogę do wiecznej Jego chwały. Duch Święty jest kreatorem prawości Apostoła, czyli panującej w nim harmonijnej zgodności wszystkich jego słów i czynów, myśli świadomości (ja/nous) i sumienia z prawdą Chrystusa będącą zbawczą wolą Boga realizowaną w Kościele mocą Jego Ducha, ponieważ badając głębie Boga (1 Kor 2,10), doskonale zna prawdę Chrystusa, którą z kolei, badając sumienie, odnawia je nią i ożywia. Duch Święty zatem według Apostoła pełni rozstrzygającą rolę w kreowaniu i autoryzowaniu jego osobistej prawości oraz jako trzeci Świadek potwierdza z absolutną pewnością wiarygodność dwóch poprzednich.
Authors and Affiliations
Zdzisław Żywica
Keywords
Related Articles
- EP ID EP257489
- DOI 10.12775/BPTh.2017.009
- Views 67
- Downloads 0
Wychowawcze wskazówki dla rodziców w Ewangeliach
W obliczu nieustannych przemian społecznych konieczne jest by chrześcijanie na nowo podejmowali refleksję nad zagadnieniem wychowania dzieci i młodzieży. Kwestia ta powinna być rozważana również w świetle Ewangelii, gdyż...
Sprawiedliwość Boża a usprawiedliwienie z wiary w Liście do Rzymian
Na podstawie występowania terminów hē dikaiosynē i dikaioō w Liście do Rzymian odkryliśmy, że teksty je zawierające tworzą interesujący układ. Pozwolił on nam na uporządkowanie materiału w ten sposób, że wyłoniła się doś...
„Słowo stało się ciałem”. Teologia i historia w J 1,14: klucz do chrystologii
Autor artykułu, analizując zdanie z J 1,14: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami, i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jaką jednorodzony [ma] od Ojca, pełnia laski i prawdy”, dochodzi do wniosku, że w wierszu...
Ironia jako narzędzie narracji
Celem artykułu jest najpierw wskazanie warunków niezbędnych dla mówienia o ironii w narracji. Dalej zostaje podjęta próba klasyfikacji różnych rodzajów ironii. Następnie omawia się sposoby interpretacji ironii w narracji...
„Psalm abecadłowy przeciw donatystom” świętego Augustyna – wprowadzenie, przekład i komentarz
„Psalm przeciw donatystom” Augustyna jest jego pierwszym utworem skierowanym przeciw północnoafrykańskim schizmatykom. Celem psalmu było dotarcie z argumentacją teologiczną i historyczną do niewykształconych świeckich ka...