Ucieczki do Polski żołnierzy z krajów sąsiednich w latach 1920–1939
Journal Title: Przegląd Nauk Historycznych - Year 2017, Vol 0, Issue 1
Abstract
W latach 1920–1939 do Polski przedostało się co najmniej kilkuset dezerterów z krajów sąsiednich. Schronie-nia szukali tu również żołnierze z armii węgierskiej, a nawet francuskiej. Dezerterzy uciekali do Polski prześla-dowani na tle narodowościowym, religijnym i politycznym. Szczególnie dotyczyło to służących w Armii Czer-wonej i Wehrmachcie. Wśród uciekinierów nie brakowało żołnierzy, którzy na terenie swoich krajów dopuścili się przestępstw. Charakteryzowało to zwłaszcza żołnierzy z armii czechosłowackiej i rumuńskiej. Dezerterzy z państw obcych dopiero po wnikliwym przesłuchaniu i żmudnej weryfikacji mogli zostać zaliczeni do politycznych uchodźców, dla których poszukiwano miejsca zamieszkania i pracy. Postępowania wobec dezerterów z państw obcych zostały określone w rozporządzeniach w marcu i kwietniu 1923 r. Takie postępowanie było konieczne ze względu na bezpieczeństwo państwa. W innym przypadku po-zorny dezerter szybko okazywał się szpiegiem lub dywersantem. Mimo ograniczonego zaufania do dezerterów informacje uzyskane od zbiegów były niekiedy cennym materiałem wywiadowczym. Było tak m.in. wiosną 1936 r., kiedy przesłuchanie litewskiego dezertera znacznie rozszerzyło wiedzę polskiego wywiadu o tamtejszej armii. Dezerterzy służyli również polskiej propagandzie, która szczególnie latem 1939 r. nagłaśniała przy-padki ucieczek niemieckich żołnierzy do Polski. Działania takie miały na celu osłabienie morale armii niemiec-kiej a jednocześnie pokrzepienie własnych żołnierzy i obywateli.
Authors and Affiliations
Remigiusz Kasprzycki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP320888
- DOI 10.18778/1644-857X.16.01.06
- Views 44
- Downloads 0
Konwersja Konstantyna Wielkiego na chrześcijaństwo w świetle jego własnego świadectwa – kilka uwag
Konstantyn w swoim głębokim przekonaniu został wybrany przez Boga Najwyższego, który za jego pośrednictwem dokonał przełomu w walce ze złem. To ów Bóg stał się jego boskim patronem, o czym cesarz pisał w swych listach ju...
Antoni Fiedler (1869–1919). Wielkopolski chemigraf, drukarz, wydawca i działacz niepodległościowy
Tematem artykułu jest działalność zawodowa polskiego chemigrafa, drukarza i edytora z Poznania Antoniego Fiedlera (1869–1919). Przypomniano także jego działalność niepodległościową. Syn Antoniego Fiedlera to podróżnik i...
Major Władysław Car – ofiara zbrodni katyńskiej (1895–1940)
Artykuł opisuje życie Władysława Cara – jednej z tysięcy ofiar zbrodni katyńskiej. Urodził się w 1895 r. w Warszawie, gdzie zdał maturę. W 1915 r. został ewakuowany przez władze rosyjskie do Kijowa, gdzie rok później pow...
Reportaż na koniec wieku. Europejskie podróże gospodarcze Cecylii hr. Plater-Zyberkówny w świetle „Kroniki Rodzinnej” (1899 r.)
Artykuł przygotowany został na podstawie „Kroniki Rodzinnej”, dwutygodnika wydawanego od 1867 r. w Warszawie. Adresowany do ziemiaństwa oraz inteligencji miał charakter literacko-społeczny i pamiętnikarsko-podróżniczy, c...
Powinności mieszczan tykocińskich według inwentarza z 1701 roku
Prezentowana edycja źródłowa dotyczy powinności mieszkańców Tykocina spisanych w 1701 r. Tykocin to niewielkie miasto leżące dziś na terenie województwa podlaskiego w powiecie białostockim. W czasach Rzeczpospolitej szla...