Wpływ intensywności technologii uprawy na plonowanie różnych genotypów pszenicy ozimej
Journal Title: Agronomy Science - Year 2014, Vol 69, Issue 3
Abstract
W pracy określono wpływ intensywności technologii uprawy na plonowanie ozimych genotypów pszenicy zwyczajnej, twardej, orkisz i jednoziarnowej. Dwuczynnikowe doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2010–13 w Gospodarstwie Doświadczalnym Felin Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie metodą bloków losowanych w 4 powtórzeniach. Pierwszym czynnikiem były 4 gatunki (podgatunki) pszenicy ozimej: pszenica zwyczajna (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) – odmiana Tonacja, pszenica twarda (Triticum durum Desf.) – odmiana Komnata, pszenica orkisz (Triticum aestivum ssp. spelta (L.) Thell.) – odmiana Schwabenkorn, pszenica jednoziarnowa (Triticum monococcum L.) – PL 5003 (materiał siewny pozyskany z Krajowego Centrum Roślinnych Zasobów Genowych). Drugą zmienną były poziomy agrotechniki: przeciętny poziom agrotechniki: nawożenie mineralne (N – 70, P – 30,5, K – 99,6 kg · ha-1), zaprawianie ziarna i zwalczanie chwastów; wysoki poziom agrotechniki: zwiększone nawożenie azotowe (N – 140, P – 30,5, K – 99,6 kg · ha-1), zaprawianie ziarna, zwalczanie chwastów, 2 zabiegi przeciw chorobom, insektycyd i regulator wzrostu. Badane gatunki (podgatunki) pszenicy istotnie różniły się poziomem plonowania. Najwyższy plon wydała odmiana pszenicy zwyczajnej, Tonacja – 7,25 t·ha-1. Istotnie niżej plonowały pozostałe gatunki: pszenica twarda (Komnata) – 4,19 t · ha-1, pszenica orkisz (Schwabenkorn) – 3,87 t · ha-1 oraz pszenica jednoziarnista – 2,33 t · ha-1. Wykazano interakcję między badanymi gatunkami (podgatunkami) a poziomem intensyfikacji technologii uprawy. Pszenica zwyczajna i twarda reagowały istotnym wzrostem plonu ziarna przy wyższym poziomie agrotechniki, natomiast nie wykazano różnic w przypadku pszenicy orkisz i jednoziarnowej. Otrzymane wyniki potwierdzają przydatność tych gatunków (podgatunków) do uprawy w warunkach mniej intensywnych. Średnio, niezależnie od badanych pszenic, wyższy poziom agrotechniki spowodował istotny wzrost plonu ziarna, obsady kłosów, MTZ, liczby ziarn z kłosa i masy ziarn z kłosa oraz ograniczał wyleganie roślin.
Authors and Affiliations
LESZEK RACHOŃ, GRZEGORZ SZUMIŁO, HALINA MACHAJ
Keywords
Related Articles
- EP ID EP72572
- DOI -
- Views 67
- Downloads 0
Poszukiwanie modelu kształcenia dla kierunku studiów gospodarka przestrzenna
Pytanie o model kształcenia na kierunku gospodarka przestrzenna jest pytaniem o rolę absolwentów kierunku w użytkowaniu i kształtowaniu przestrzeni. Rola i zadania absolwentów wynikają z systemu zarządzania przestrzenią,...
Charakterystyka termiczna okresu zimowego w dwóch mezoregionach Polski północno-wschodniej
Opracowanie dotyczy charakterystyki termicznej okresu zimowego w latach 1990–2010 w dwóch miejscowościach (Bałcyny, Tomaszkowo) należących do różnych mezoregionów Polski północno-wschodniej. Jako zimowy przyjęto okres z...
Wyniki ekonomiczne i produkcyjne gospodarstw roślinnych na tle gospodarstw zwierzęcych w regionie Mazowsze i Podlasie
Celem przeprowadzonych badań było porównanie wyników ekonomicznych i produkcyjnych w grupie gospodarstw z uprawami polowymi (gospodarstwa roślinne) oraz gospodarstw zwierzęcych (średnio z trzech typów) o podobnej powierz...
Wpływ nawożenia magnezem i dokarmiania dolistnego Mikrosolem U na zdrowotność i jakość korzeni żeń-szenia amerykańskiego (Panax quinquefolium L.)
W czteroletnim doświadczeniu polowym (1999–2003) zlokalizowanym na glebie piaszczystej badano wpływ wzrastających dawek nawożenia magnezem oraz dokarmiania dolistnego Mikrosolem U na obsadę roślin, porażenie przez grzyby...
Plonowanie pszenicy jarej uprawianej w krótkotrwałej monokulturze w zależności od międzyplonu i sposobu odchwaszczania
W dwuczynnikowym doświadczeniu polowym uwzględniono rodzaje przyorywanych corocznie międzyplonów ścierniskowych (bez międzyplonów − obiekt kontrolny, gorczyca biała, facelia błękitna, mieszanka strączkowych – łubin wąsko...