Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki
Journal Title: Bezpieczeństwo.Teoria i Praktyka - Year 2018, Vol 0, Issue 3
Abstract
Chińska Republika Ludowa od co najmniej dwóch dziesięcioleci intensywnie rozwija swoje siły morskie. Charakterystyczny dla epoki Mao Zedonga obraz floty składającej się z bardzo licznych, ale de facto pozbawionych większych możliwości bojowych zespołów lekkich okrętów odszedł zdecydowanie w przeszłość, podobnie jak strategiczna koncepcja zakładająca prowadzenie przez marynarkę „wojny ludowej” na wodach przybrzeżnych. Obecnie Państwo Środka buduje ewidentnie „flotę antydostępową”, której zasadniczym zadaniem jest odebranie potencjalnemu przeciwnikowi (w tej roli obsadzana jest US Navy) możliwości skutecznego działania w północno-zachodniej części Pacyfiku, przede wszystkim w obrębie „pierwszego łańcucha wysp” (od północnego Borneo, przez Tajwan i Okinawę, do południowej wyspy japońskiego „mainlandu”, czyli Kiusiu). Rozbudowując swoje siły morskie, Pekin nie ogranicza się bynajmniej do wód przylegających do chińskich wybrzeży. W styczniu 2009 r., nader udatnie wykorzystując pretekst zagrożenia stwarzanego dla chińskich statków przez piratów somalijskich, Pekin rozpoczął utrzymywanie zespołu okrętów w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Państwo Środka zdecydowało się więc na przyjęcie zasadniczo innego kursu – w styczniu 2016 r. ogłoszono, że Chiny zbudują „instalację wsparcia logistycznego” w Dżibuti. Tekst omawia szerokie spectrum następstw tej decyzji. Support for peacekeepers or overseas expansion? Chinese naval base in the Horn of Africa Abstract During the last two decades the People’s Republic of China has been extensively developing its naval forces. The fleet characteristic for the Mao Zedong era – which consists of very numerous, but de facto deprived of serious combat capabilities, small ships and craft, has definitely become a thing of the past, as well as the strategic concept that the navy will lead a „people war” on coastal waters. Currently, the Middle Kingdom is evidently building an „anti-access fleet” whose main task is to deprive the potential opponent (US Navy is being deployed) of the possibility of effective operation in the northwestern part of the Pacific (primarily within the so-called „first chain of islands” from the northern Borneo, through Taiwan and Okinawa, to the southern island of Japanese „mainland”, or Kyushu). In addition to expanding its naval forces, Beijing is not limited to the waters adjacent to the Chinese coasts. In January 2009, Beijing, making great use of the pretext of threats posed to Chinese ships and sailors by Somali pirates, began maintaining a team of ships in the western Indian Ocean. The Middle Kingdom decided to take a substantially different course: in January 2016 it was announced that China would build an „installation of logistic support” in Djibouti. The paper discusses a wide spectrum of consequences of this decision. Поддержка миротворческих сил или заморская экспансия? Китайская военно-морская база на Африканском Роге Резюме Китайская Народная Республика, по крайней мере, уже на протяжении двух десятилетий интенсивно развивает свои военно-морские силы. Характерная для эпохи Мао Цзэдуна структура флота, состоящего из очень многочисленных, но де-факто лишенных больших боевых возможностей, групп легких кораблей, несомненно, ушла в прошлое, так же, как и стратегическая концепция ведения флотом «народной войны» в прибрежных водах. В настоящее время Китай явно строит флот «блокированного доступа», основной задачей которого является воспрепятствование потенциальному противнику (подразумеваются ВМС США) возможности ведения эффективных действий на северо-западе Тихого океана, прежде всего в пределах «первой цепи островов» (Северное Борнео – Тайвань – Окинава – южный, японский, «материковый» остров Кюсю). Наращивая военно-морские силы, Пекин отнюдь не ограничивается до китайских прибрежных вод. В январе 2009 г., воспользовавшись предлогом угрозы для безопасности китайский кораблей, исходящей от сомалийских пиратов, Пекин разместил группу кораблей в западной части Индийского Океана. В январе 2016 г. китайское правительство приняло решение о «создании базы логистической поддержки» в Джибути. В статье рассмотрен широкий спектр последствий этого решения.
Authors and Affiliations
Krzysztof Kubiak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP648519
- DOI -
- Views 101
- Downloads 0
Kontrwywiad gospodarczy w przedsiębiorstwie – od strategii działania do pracy operacyjnej z personelem
Artykuł traktuje o strategicznym znaczeniu kontrwywiadu gospodarczego w przedsiębiorstwie, w nawiązaniu do najczęściej wymienianych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych dla działalności współczesnego innowacyjnego biznes...
Organizacja dowodzenia Wojsk Specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – od normalności do nieudanych eksperymentów
Wojska (siły) specjalne każdego kraju są wyjątkową formacją. Realizują często szczególne zadania o politycznym, strategicznym i operacyjnym znaczeniu. Tworzą je zespoły bardzo profesjonalnie przygotowanych żołnierzy, czę...
Rozwój ratownictwa w III RP (służby, organizacje, obszary)
Celem niniejszego artykułu jest podjęcie refleksji nad obecnym stanem systemu ratownictwa RP w perspektywie podmiotowej i przedmiotowej oraz wskazanie właściwych mu trendów rozwojowych. Rozważania mają charakter przyczyn...
Educazione civica we Włoszech – w 60. rocznicę powstania Educazione civica in Italy – on the 60th anniversary of its foundation Educazione civica (обществознание) в Италии – в 60-ю годовщину создания
Educazione civica we Włoszech liczy już 60 lat, wprowadzona w 1958 roku przez sławnego premiera Aldo Moro, pomieszczona w nauczaniu włoskiego, geografii i historii, bez oddzielnej oceny. Przez lata zaniedbywana, w 2010 r...
Bezpieczeństwo ekonomiczne obrotu gospodarczego. Ekonomia. Prawo. Zarządzanie, redaktor naukowy Konrad Raczkowski
recenzja publikacji Bezpieczeństwo ekonomiczne obrotu gospodarczego. Ekonomia. Prawo. Zarządzanie, redaktor naukowy Konrad Raczkowski