Zależność między p53/topoizomerazą I i p53/topoizomerazą IIα immunofenotypem a progresją raka jajnika
Journal Title: Advances in Clinical and Experimental Medicine - Year 2012, Vol 21, Issue 1
Abstract
[b]Wprowadzenie.[/b] Badania in vitro wykazały, że białko p53 reguluje stężenie topoizomerazy I (topo I) i topoizomerazy II (topo II) w komórkach nowotworowych. W rakach jajnika nie prowadzono analizy związków między topo I, topo IIα i białkiem p53, ani nie oceniano ich wpływu na progresywny wzrost nowotworów jajnika. [b]Cel pracy.[/b] Ocena zależności między występowaniem topoizomerazy I i topoizomerazy IIα oraz białka p53 w rakach jajnika z uwzględnieniem cech morfologicznych nowotworu i jego progresywnego wzrostu. [b]Materiał i metody.[/b] Obecność topo I i IIα oraz białka p53 oceniano w 136 rakach i 30 nowotworach łagodnych jajnika z użyciem przeciwciał monoklonalnych, stosując metodę immunohistochemiczną. [b]Wyniki.[/b] Wykazano statystycznie istotne różnice w występowaniu topo I, topo IIα i białka p53 między rakami a łagodnymi nowotworami jajnika (p < 0,01). Obecność topo IIα i białka p53 była związana z wyższym stadium zaawansowania raka jajnika (p < 0,01). Topo I była częściej obserwowana w rakach o dużym stopniu złośliwości (G3) aniżeli w rakach o małym stopniu złośliwości (G1). Wykazane różnice były na granicy statystycznej istotności (p = 0,07). Zanotowano związek między występowaniem topo I i topo IIα oraz p53 i topo I lub topo IIα w rakach jajnika (p = 0,001). Takich zależności nie stwierdzono w łagodnych nowotworach jajnika (p > 0,05). Stwierdzono, że w zaawansowanych rakach jajnika dominuje immunofenotyp p53/topo I+ oraz p53/topo IIα+ (odpowiednio: p = 0,045; p = 0,009). Na granicy statystycznej istotności były różnice w występowaniu p53/topo IIα+ przypadków z uwzględnieniem stopnia złośliwości nowotworu (p = 0,07). [b]Wnioski.[/b] Wyniki wskazują, że kooperacja między analizowanymi białkami może mieć istotne znacznie w progresywnym wzroście nowotworów jajnika. Jednoczesne występowanie białka p53 i topo I lub p53 i topo IIα może charakteryzować podgrupę raków jajnika o agresywnych biologicznych cechach, które mogą być uwzględniane w terapii nowotworów tego narządu.
Authors and Affiliations
Julia Bar, Piotr Grelewski, Leszek Noga, Jerzy Rabczyński, Marian Gryboś, Michał Jeleń
Śródbłonkowe komórki progenitorowe w zespole stopy cukrzycowej
Śródbłonkowe komórki progenitorowe (EPCs – endothelial progenitor cells) zostały odkryte jako komórki wykazujące zdolność do różnicowania w komórki śródbłonka. Na swej powierzchni mają antygeny charakterystyczne zarówno...
In Vivo Study on the Biodistribution of Silica Particles in the Bodies of Rats
[b]Background.[/b] Biodegradable carrier materials with nontoxic degradation products are very valuable for delivering drugs and biologically active molecules. Many organic systems (such as liposomes, micelles and polyme...
Funkcjonowanie społeczne i zawodowe pacjentów ambulatoryjnej opieki psychiatrycznej
[b]Wprowadzenie.[/b] Wielu autorów podkreśla istotną korelację między zaburzeniem psychicznym a niesprawnością społeczną. [b]Cel pracy.[/b] Ocena poziomu niesprawności społecznej i zawodowej wśród osób z różnymi rozpozn...
Tryptaza w diagnostyce reakcji niepożądanych podejrzanych o anafilaksję podczas znieczulenia oraz w okresie okołooperacyjnym
Oznaczenie stężenia tryptazy (Mast Cell Tryptase – MCT) w surowicy krwi znajduje coraz szersze zastosowanie w diagnostyce reakcji alergicznych z udziałem komórki tucznej. Może być wykorzystywane w celu oceny alergizujące...
Samoocena stanu odżywienia jako czynnik determinujący zdrowotne i antyzdrowotne zachowania nastoletnich chłopców
[b]Wprowadzenie.[/b] Badano wpływ wybranych elementów stylu życia określających postawę nastoletnich chłopców wobec zdrowia, dbałości o dobrą kondycję i własny wygląd wobec samoświadomości i rzeczywistego stanu odżywieni...