Zastosowanie aparatów ze śrubą typu Hyrax w leczeniu pacjentów z wąską szczęką
Journal Title: Forum Ortodontyczne - Year 2012, Vol 8, Issue 3
Abstract
[b] Wstęp[/b]. Rozsuwanie szwu podniebiennego jest metodą stosowaną w leczeniu dużych zwężeń szczęki. Celem zabiegu jest powiększenie podstawy szczęki przez rozsunięcie wyrostków podniebiennych kości szczękowych i blaszek poziomych kości podniebiennych, a następnie utrzymanie tej szerokości do czasu wytworzenia nowej kości uzupełniającej szczelinę kostną. Istnieją dwie metody rozszerzania szwu podniebiennego: RPE (ang. rapid palatal expansion) i SPE (ang. slow palatal expansion). W czasach obecnych najczęściej stosowanym aparatem do szybkiego poszerzania szczęki jest aparat ze śrubą typu Hyrax. Aparaty ze śrubą typu Hyrax mogą zawierać szereg elementów dodatkowych, pomocnych w leczeniu wad towarzyszących zwężeniu szczęki. [b]Materiał i metoda.[/b] Badaniem objęto 31 pacjentów leczonych w latach 2010–2011 w Specjalistycznej Poradni Ortodoncji Wojewódzkiej Przychodni Stomatologicznej im. dr. n. med. Zbigniewa Żaka w Krakowie, w tym 19 płci żeńskiej i 12 płci męskiej. Pacjenci leczeni byli z powodu zwężenia szczęki. Aktywację aparatu przeprowadzano jeden raz dziennie, wizyty kontrolne odbywały się raz na 2 tygodnie. Aktywacja aparatu była kontynuowana do momentu uzyskania kontaktu guzków podniebiennych górnych zębów trzonowych ze stokiem językowym guzków policzkowych dolnych zębów trzonowych, tzw. nadkorekta. W celu oceny zmian, jakie nastąpiły podczas leczenia, dokonano pomiarów na modelach gipsowch. [b]Dyskusja.[/b] Poszerzenie szwu podniebiennego jest skuteczną metodą leczenia zwężeń szczęki towarzyszącym wadom klasy II lub III, ze zgryzem krzyżowym bocznym jedno- lub obustronnym. Dzięki zastosowaniu akrylowych powierzchni nagryzowych możliwe jest zastosowanie aparatu u pacjentów tzw. wysokokątowych z pionowym typem wzrostu, z długą twarzą, płytkim nagryzem pionowym, nawykiem tłoczenia języka, celem uniknięcia ekstruzji zębów bocznych. Analiza wyników uzyskanych w niniejszej pracy wskazuje, że rozsunięcie szwu podniebiennego uzyskano u wszystkich leczonych pacjentów. (Forum Ortod. 2012; 8: 115-123). Nadesłano: 8.06. 2012 Przyjęto do druku: 18.09. 2012
Authors and Affiliations
Maria Mituś-Kenig, Fijas Małgorzata, Magdalena Kowalczyk, Aleksandra Nowak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP68648
- DOI -
- Views 88
- Downloads 0
Krótkoterminowa ocena pokrycia mnogich recesji dziąsłowych z zastosowaniem techniki dokoronowego przesunięcia płata i przeszczepów autologicznej tkanki łącznej. Opis dwóch przypadków klinicznych
Recesje dziąsłowe są powszechnie spotykane w codziennej praktyce i mogą stanowić problem natury estetycznej, wywoływać nadwrażliwość zębiny, utrudniać kontrolę płytki bakteryjnej oraz predysponować do powstawania ubytków...
The use of cone-beam computed tomography in everyday orthodontic practice
[b] Introduction[/b]. The introduction of spiral tomography into radiological diagnostics has allowed practitioners to expand basic orthodontic diagnostics in cases where conventional radiological images are not sufficie...
Interdisciplinary treatment of traumatically lost maxillary central incisor – a case report
In children and adolescents who lost at least one upper incisor as a result of trauma the choice of treatment option depends on patient’s age, type of trauma, condition of surrounding tissues, occlusal relationships and...
Leczenie ortodontyczne jako część zespołowej opieki u pacjenta z zespołem Pradera-Willego. Opis przypadku
Jako pierwszy o zespole Pradera-Willego napisał w roku 1861 Hopkins, następnie w 1865 – Down. W 1956 roku Prader, Labhart i Willi opisali genetycznie uwarunkowaną formę otyłości. Zespół ten jest rzadkim wielosystemowym z...
Apparent hypodontia
Tooth agenesis is the most common disturbance of tooth development. Excluding third molars, the frequency of tooth agenesis occurrence in permanent dentition is reported as 1 to 10%. Lower second premolars are the most...