ZŁOTNICY LUBELSCY W XVI-XVIII WIEKU
Journal Title: TEKA Komisji Historycznej PAN Oddział w Lublinie - Year 2017, Vol 14, Issue
Abstract
Pierwsze cechy rzemieślnicze, zaczęły powstawać w Lublinie w latach 30. XV wieku. Rzemieślnicy wykonujący zawody o charakterze artystycznym, a do takiego należeli złotnicy, mogli być początkowo związani z krakowskim cechem, który od późnego średniowiecza wpływał na działalność artystyczną innych polskich ośrodków złotniczych. Od drugiej połowy XVI wieku rosły wpływy mistrzów złotniczych w zarządzaniu Lublinem. Wielu z nich sprawowało urzędy, wielu było burmistrzami miasta. Wśród przybyłych w drugiej połowie XVI i na początku XVII wieku do Lublina złotników oprócz Polaków byli również Niemcy, Szkoci, Włosi, Francuzi. W roku 1566 król Zygmunt August potwierdził prawa i przywileje cechowe nadane przez radę miejską Lublina. Zgodnie z tymi zasadami, dbając o interesy cechu lubelscy złotnicy organizowali produkcję w warsztatach złotniczych, dbali o rynek zbytu, zwalczali konkurencję oraz kształcili i wychowywali swoich następców. Wysoko cenili sobie wartości religijne, rodzinne i towarzyskie, jednocześnie byli ściśle związani z miastem i jego dziejami. W pierwszych latach XVII wieku wzrosła liczba pracujących w mieście złotników. Wyroby złotników lubelskich w końcu XVI i w pierwszej połowie XVII wieku, a zwłaszcza naczynia sakralne, wyróżniały się pod względem artystycznym i warsztatowym. Bardzo ważną rolę w cechu złotników lubelskich odgrywali jubilerzy wykonujący cenioną w kraju biżuterię. W okresie wojen około połowy XVII wieku w mieście znacznie spadła ilość warsztatów złotniczych. W drugiej połowie XVIII wieku daje się zauważyć wyraźny upadek poziomu wykonywania wyrobów złotniczych. Dopiero w XIX wieku można odnotować odrodzenie działalności artystycznej cechu złotników w Lublinie.
Authors and Affiliations
Irena Rolska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP305316
- DOI -
- Views 101
- Downloads 0
LUBLIN W STAROPOLSKICH KOMPENDIACH WIEDZY
W artykule poddałem analizie sześć polityczno-geograficznych kompendiów wiedzy powstałych od początku XVI do połowy XVII stulecia. Pracując w zgodzie z metodologią Quentina Skinnera, próbowałem ustalić intencje autorów o...
UPOSAŻENIE KLASZTORU ŚW. BRYGIDY W LUBLINIE W RĘKOPISIE REGESTRUM ECCLESIAE CRACOVIENSIS (TZW. LIBER BENEFICIORUM) JANA DŁUGOSZA
Streszczenie. Prezentowany artykuł przedstawia informacje, które można odnaleźć w rękopisie Regestrum Ecclesiae Cracoviensis, czyli w dziele zwanym powszechnie Liber beneficiorum Jana Długosza. Przedmiotem analizy stał s...
LUBLIN STOLICĄ DIECEZJI – TRUDNE POCZĄTKI
Artykuł został poświęcony początkom diecezji lubelskiej i, co za tym idzie, Lublinowi jako miastu biskupiemu. Formalnie (w świetle prawa kanonicznego) diecezja lubelska została erygowana w 1805 roku, choć faktycznie już...
ZŁOTNICY LUBELSCY W XVI-XVIII WIEKU
Pierwsze cechy rzemieślnicze, zaczęły powstawać w Lublinie w latach 30. XV wieku. Rzemieślnicy wykonujący zawody o charakterze artystycznym, a do takiego należeli złotnicy, mogli być początkowo związani z krakowskim cech...
JÓZEF MĘCIŃSKI – STUDENT, POWSTANIEC STYCZNIOWY, OBYWATEL GALICJI
Artykuł omawia losy Józefa Męcińskiego, powstańca styczniowego z 1863 roku. Pochodził z rodziny ziemiańskiej spod lubelskich Bystrzejowic. Po ukończeniu gimnazjum kontynuował edukację na wydziale prawa Uniwersytetu Kijow...