Aktywna korekcja postawy ciała dziecka oceniona za pomocą plurimetru Rippstein’a i udokumentowana za pomocą fotografii cyfrowej
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2012, Vol 25, Issue 6
Abstract
<b>Wstęp.</b> Postawa ciała jest pozycją, w której dana osoba przebywa w wyprostowanej spontanicznej pozycji stojącej. Objawia się poprzez przestrzenne usytuowanie wzajemnych części ciała w jego budowie. Postawa ciała może być spontaniczna, tzw. swobodna lub czynnie skorygowana przez dziecko, o którym mowa w literaturze jako „aktywnie skorygowana”. Celem pracy była ocena sposobu wykonania ruchu czynnej korekcji postawy przez uczniów po komendzie „wyprostuj się”.<br><b>Materiał i metody. </b>126 uczniów szkół podstawowych, 60 dziewcząt i 66 chłopców w wieku od 7,0 do 13,0 lat (9,1 ± 1,6), badano w pozycji stojącej dwa razy: w postawie swobodnej i aktywnie skorygowanej (po komendzie „wyprostuj się”). Dzieci nie były instruowane, co oznacza prawidłowa postawa skorygowana. Kąty kliniczne w płaszczyźnie strzałkowej: C7-T12 (globalnej kifozy piersiowej, TTK), C7-T6 (górnej kifozy piersiowej, PTK), T6-T12 (dolnej kifozy piersiowej, DTK), T12-S1 (lordozy lędźwiowej, LL) i nachylenia kości krzyżowej (SI) zmierzono Plurimetrem Rippsteina. Badania składały się również z dokumentacji fotograficznej postawy ciała, aby w sposób wizualny pokazać wpływ ruchu na postawę. Zmienność statystyczną różnic sprawdzono za pomocą sparowanego testu t-Studenta.<br><b>Wyniki.</b> Kąty TTK, PTK, DTK, LL i SI odpowiednio w postawie swobodnej w porównaniu z czynnie skorygowaną były następujące: 38,7° ± 9,0° w porównaniu do 27,6° ± 10,5° (różnica istotna), 32,4° ± 5,3° w porównaniu do 29,3° ± 6,8° (różnica istotna), 6,6° ± 7,8° w porównaniu do -2,3° ± 8,2° (różnica istotna), 34,8° ± 8,0° w porównaniu do 33,6° ± 8,3° (różnica nie istotna) i 23,5° ± 5,9° w porównaniu do 25,8° ± 5,5° (różnica istotna).<br><b>Wnioski.</b> Pomiar plurimetrem i dokumentacja za pomocą fotografii cyfrowej pozwoliła na jakościową i ilościową ocenę postawy ciała i jej zmianę po bodźcu słownym. Dzieci zareagowały na komendę „wyprostuj się” poprzez zmianę ich postawy, wytwarzając patologiczną lordozę w dolnym odcinku kręgosłupa piersiowego. Polecenie „wyprostuj się” wydawane dzieciom w celu skorygowania ich postawy powinno być poprzedzone odpowiednim instruktarzem wykonania prawidłowej czynnej korekcji, aby uniknąć nieprawidłowych wzorców ruchowych.
Authors and Affiliations
Łukasz Stoliński, Tomasz Kotwicki, Dariusz Czaprowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP54470
- DOI -
- Views 133
- Downloads 0
Bilateral adrenal tumors with subclinical hypercortisolemia. To operate or observe?
According to various sources, subclinical hypercortisolemia caused by benign adrenal tumors shows unquestionable indication to adrenalectomy. However, some works assessing effects of such surgery revealed no clinical ben...
Profilaktyka i leczenie hiperhomocysteinemii
Homocysteina (Hcys) jest niebiałkowym aminokwasem będącym metabolitem pośrednim na szlakach przemiany metioniny. Podwyższone stężenie homocysteiny (> 15 µM, tzw. hyperhomocysteinemia) jest skorelowane z występowan...
Fungal infections of the skin in materials from patients diagnosed in the Department of Microbiology in years 2000-2010
Introduction. Despite continuous improvement in identifying and treatment of superficial mycosis infections they still constitute serious therapeutic and social problem.Aim. Summary and analysis of showing results from c...
Wpływ diety wzbogaconej w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 na funkcję skurczową i morfologię lewej komory oraz na wewnątrzkomórkowy obieg Ca2+ i elektrofizjologię w sercu szczura
Wstęp. Wielonienasycone kwasy omega-3 (ω-3 WNKT) należą do grupy tzw. Niezbędnych kwasów tłuszczowych, których organizm ssaków nie może syntetyzować de novo i muszą być one dostarczane z pokarmem. Badania epidemiologiczn...
Zmiany śródmiąższowe w płucach w przebiegu twardziny układowej, chorób zapalnych mięśni, zespołu Sjögrena oraz mieszanej choroby tkanki łącznej
Choroby układowe tkanki łącznej to niejednorodna grupa schorzeń o podłożu autoimmunologicznym w przebiegu których dochodzi do zajęcia wielu układów i narządów. Choroby śródmiąższowe płuc są dobrze znaną manifestacją chor...