Descartes Felsefesinde Kuşkudan Bilgiye Geçiş ve Zihnin Kendini Kavrayışı
Journal Title: Beytulhikme An International Journal of Philosophy - Year 2011, Vol 1, Issue 1
Abstract
Descartes, kuşkuculuğu gerçeklik arayışında bir yöntem olarak kullanır ve ardından gerçekliğin bilgisine sezgisel bir önerme olan cogito düşüncesi ile ulaşır. Zihnin kendini kavrayışı, benliğin düşünmekten kesilemeyeceğinden hareketle ileri sürülür ve bu düşünce ise zihinde kavramsal olarak içerilmiş bulunan Tanrının varlığıyla temellendirilir. Tanrı, zihni kuşkudan kurtaran ve ona gerçek varlığını gösteren en yetkin varlık olarak ifade edilir.
Authors and Affiliations
Ilyas Altuner
Keywords
Related Articles
- EP ID EP134728
- DOI -
- Views 100
- Downloads 0
The Relation between Freedom and Dependence in Rousseau’s Philosophy of Education
In this paper, the contradiction between freedom and dependence which are the concept included within philosophy of education of Rousseau will be examined. Rousseau asserts that humans who are inherently good are corrupt...
Avicenna’s Interpretation of Hudūth
In this article, I shall deal with the concept of hudūth (origination) as contextualized by Avicenna, which emerges in the context of relation between God and the world, while relating the coming into existence of the wo...
Michel Foucault's Conception of Ethics
Foucault’s conception of ethics is closely related to the political and intellectual structure, dominant in France in his youth. Foucault’s work can be regarded in general as a history of thought. Foucault aims at invest...
The Possibility and the Limits of the Structuralist Analysis in the Context of the Sociological Theories
The concept of subject representing the central position in the modern social sciences has been criticized seriously by the structuralism, putting the structure instead of the subject. In addition to this, the structura...
Toplumsal Paradigmanın Felsefî Düşünüşe Etkisi: Stoa ve Kant Örneği
Antik Yunan’da, site yönetiminin yerini merkezî imparatorluğa bırakması, insanın, değişen toplumsal paradigmaya göre yeniden tanımlanmasını gerektirmiştir. Helenistik dönem felsefesi bu çabanın bir ürünü sayılır. Benzer...