Jakość życia po wszczepieniu stymulatora serca w opinii pacjentów

Apply

Jakość życia po wszczepieniu stymulatora serca w opinii pacjentów

Journal Title: Pielęgniarstwo XXI wieku - Year 2012, Vol 11, Issue 4

Abstract

Wstęp. Jakość życia jest pojęciem bardzo złożonym i obejmuje wszystkie płaszczyzny funkcjonowania człowieka. Na gruncie nauk medycznych jakość życia uwarunkowana jest stanem zdrowia rozumianej jako funkcjonalny efekt choroby i jej leczenia, przeżywany przez chorego. Dotyka obszaru stanu fizycznego i sprawności ruchowej, psychicznego, sytuacji społecznej i warunków ekonomicznych a także doznań somatycznych, obejmujących stan psychiczny pacjentów. Zaburzenia rytmu pracy serca prowadzące do objawowej bradykardii stanowią zagrożenie życia i wywierają wpływ na obniżenie jakości życia pacjenta. Implantowane stymulatory serca to nie tylko skomplikowane urządzenia stymulujące, ale także ratujące życie, dające poczucie bezpieczeństwa i komfort życia [1,2 ]. Cel pracy. Ocena jakości życia pacjentów po wszczepieniu rozrusznika serca. Materiał i metodyka. Grupę badanych stanowili chorzy po wszczepieniu stymulatora serca (n = 124). W badaniu jakości życia po wszczepieniu kardiostymulatora wykorzystano standaryzowany kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Do analizy statystycznej wykorzystano: test U Manna Whitneya, test Kruskala-Wallisa, współczynnik τ Kendalla i gamma Kruskala, Pytania ankiety posłużyły do skonstruowania skal pomiarowych pozwalających analizować problemy codziennego życia chorych. Skale mają charakter porządkowy i pozwalają zastosować w praktyce takie metody statystyczne jak – rachunek korelacji, ANOVA Kruskala Wallisa, test Manna Whitneya. W przypadku konieczności zbadania związków pomiędzy zmiennymi typu jakościowego wykorzystane zostały tablice wielodzielcze i test chi kwadrat [3]. Poszczególnym odpowiedziom na pytania ankiety przyporządkowano punkty, które po zsumowaniu tworzą miarę natężenia zjawisk opisywanych danym obszarem. Wyniki badań. W badanej grupie nastąpiła poprawa jakości życia w badanych obszarach, wykazano zależność między zmiennymi charakteryzującymi poszczególne obszary jakości życia a wiekiem, stanem cywilnym, wykształceniem, aktywnością zawodową. U 62,90% (n=78) badanych wystąpiła poprawa stanu zdrowia po wszczepieniu stymulatora, 45,97% (n=57) zwiększyło swoją aktywność i wysiłek fizyczny, a u 40,32% (n=50) wystąpiło złagodzenie objawów arytmii. Według 69,35% (n=86) badanych najbardziej negatywnym aspektem życia po wszczepieniu stymulatora serca było ograniczenie ruchu kończyną po stronie wszczepionego urządzenia, a 37,10% (n=46) obawiało się zaburzeń pracy stymulatora serca. Wnioski. Ankietowani w pozytywny sposób określają swoją jakość życia, przystosowali się do funkcjonowania z wszczepionym stymulatorem serca, oraz czerpią satysfakcję z życia pomimo ograniczeń na jakie wpływa posiadany rozrusznik. Wykazano również istotną statystycznie zależność dla zmiennych charakteryzujących poszczególne obszary jakości życia a wiekiem, wykształceniem, sytuacją ekonomiczną, relacjami z osobami bliskimi oraz czasem jaki minął od momentu implantacji stymulatora serca. Wysoki poziom lęku spowodowany obawą o możliwość wystąpienia zaburzeń pracy stymulatora nasuwa celowość wdrożenia dodatkowych form opieki medycznej i edukacji.

Authors and Affiliations

Maria Siwek, Monika Topór

Keywords

EP ID EP152644
DOI -
Views 63
Downloads 0