Lotnicze misje ratunkowe poszkodowanych z ciężkimi obrażeniami ciała w latach 2011-2012 w rejonie działania filii Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Białymstoku
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2014, Vol 27, Issue 1
Abstract
Wstęp. Mnogie obrażenia ciała wielokrotnie wymagają współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny zabiegowej, co może być zapewnione przede wszystkim w centrach urazowych. Lotnicze pogotowie ratunkowe ma możliwość szybkiego dotarcia w każdy rejon kraju, zaopatrzenia i szybkiego transportu chorych z ciężkimi obrażeniami ciała do właściwego miejsca docelowego tj. centrum urazowego.Cel pracy. Celem pracy było określenie przekroju pacjentów trafiających do Centrum Urazowego transportowanych śmigłowcem ratunkowym LPR, specyfiki związanej z tego typu transportem, zarys kosztów i efektywności zadysponowania śmigłowca LPR.Materiał i metody. W pracy przeanalizowano dokumentację medyczną filii Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Białymstoku oraz szpitalną: Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. Badania przeprowadzone od września 2011 do grudnia 2012 roku. Wyniki poddano opracowaniu statystycznemu metodami opisowymi.Wyniki. W analizowanym materiale 64, z ogólnej liczby 103 misji LPR, dotyczyły chorych z mnogimi obrażeniami ciała (MOC). 10 osób to ofiary oparzenia, 7 kolejnych chorych transportowanych drogą lotniczą rozpoznano izolowany, ciężki uraz czaszkowo – mózgowy, 22 osoby przetransportowano z powodu urazu izolowanego, w stanie dobrym. 39 chorych przetransportowano do CU Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego. Z tej liczby poszkodowanych 2-ch spełniało kryteria kwalifikacji pacjenta do CU stwierdzone na miejscu zdarzenia. Spośród chorych, którzy trafili do CU, 14 pacjentów wymagało pilnego leczenia zabiegowego lub/i leczenia wstrząsu pourazowego. Mediana czasu akcji „na ziemi”, gdy współpracowano z zespołem naziemnym RM, wynosiła 14 minut, podczas gdy mediana czasu akcji, gdy zespół lotniczego pogotowia ratunkowego samodzielnie zaopatrywał poszkodowanego – 19 minut. Mediana czasu transportu lotniczego to 17 minut, podczas gdy mediana przewidywanego czasu transportu kołowego z miejsca zdarzenia wynosiła 57 minut. Mediana czasu transportu chorego do szpitala docelowego od momentu uzyskania wezwania przez zespół LPR – 63 minuty.Wnioski. Transport lotniczy wybitnie skraca czas transportu rannych do szpitala. Wydaje się być właściwym weryfikacja kryteriów, jakie określono dla chorych mających być transportowanymi do CU, a także monitorowanie systemu celem eliminacji przypadków niewłaściwie zakwalifikowanych. Wskazanym jest szkolenie zespołów naziemnych pogotowia ratunkowego w sprawnym rozpoznawaniu stanów wymagających transportu lotniczego oraz perfekcyjnej współpracy umożliwiającej maksymalne skrócenie czasu przekazywania poszkodowanego zespołom Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Godnym rozważenia jest stopniowe wydłużenie trwania dyżuru LPR w niektórych bazach na terenie kraju, a także rozważenie stosunku zysków i kosztów transportu lotniczego ciężko rannych.
Authors and Affiliations
Krzysztof Bauer, Sławomir Czaban, Robert Gałązkowski, Jerzy Ładny
Keywords
Related Articles
- EP ID EP54820
- DOI -
- Views 147
- Downloads 0
Weight status related to eating behaviors of school aged children in Warsaw
Introduction. Formation of proper eating habits is the main factor deciding about proper nutrition of a child. Less healthy dietary habits and poor food choices may be responsible for prevalence of overweight among child...
Primary immunologic thrombocytopenia (ITP) – the dawning of the thrombopoetin-receptor agonists
Recent research on the pathogenesis of chronic immune thrombocytopenia (ITP) points to a role of suboptimal platelet production. The development of of thrombopoietin-mimetic agents, which can increase platelet count by i...
Miejsce dla uzupełniającego leczenia mitotanem u pacjentów niskiego ryzyka z rakiem kory nadnercza – opis przypadku
Przedstawiamy przypadek 56-letniej kobiety leczonej z powodu nadciśnienia tętniczego z guzem prawego nadnercza potwierdzonym w badaniu TK jamy brzusznej w 2006 roku wielkości 16 x 18 mm i gęstością przed podaniem kontras...
Potencjalne czynniki etiologiczne u pacjentów z uporczywym świądem odbytu
Wstęp. Świąd odbytu to najczęstsza dolegliwość dermatologiczna okolicy anogenitalnej. Badania epidemiologiczne dotyczące czynników predysponujących dla tej dolegliwości są rzadkie. Występuje on u około 1-5% populacji, cz...
Fecal and gas incontinence – an embarassing, unknown, and underappreciated problem. The usefulness of anal endosonography
It is estimated that anal sphincter incontinence affects 2-7% of the adult population (and up to 40% of those aged > 65). The overwhelming majority are women, a finding explained by sexual differences in the anato...