Niedożywienie i dylematy leczenia żywieniowego w geriatrii
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2011, Vol 24, Issue 8
Abstract
Ryzyko wystąpienia niedożywienia i deficytów pokarmowych rośnie wraz z wiekiem. Szacunkowe dane wskazują, iż częstość występowania niedożywienia białkowo-kalorycznego waha się od 1-15% wśród osób starszych zamieszkujących w środowisku do 25-85% wśród mieszkańców opieki długoterminowej. Stanowi temu często towarzyszą inne zespoły geriatryczne, upośledzenie sprawności funkcjonalnej i zwiększone ryzyko śmierci. Często jednak niedożywienie pozostaje nierozpoznane, zarówno w przypadku osób starszych hospitalizowanych, jak i przebywających w ośrodkach opieki długoterminowej.Niedożywienie jest następstwem wielu współwystępujących uwarunkowań, które zaburzają równowagę między podażą i zapotrzebowaniem. Składają się na nie czynniki społeczne (np. zła sytuacja finansowa, izolacja społeczna), psychologiczne (np. upośledzenie funkcji poznawczych, depresja) i medyczne (np. schorzenia przewlekłe, uboczne działania stosowanych leków, czy niesprawność). Częstość występowania niedożywienia rośnie wraz z liczbą występujących schorzeń przewlekłych i przyjmowanych codziennie leków.Ocena stanu odżywienia obejmuje badanie kliniczne, antropometryczne i ocenę biochemiczną. Stworzono także wiele testów skryningowej oceny ryzyka niedożywienia u osób starszych, takich jak Mini Nutritional Assessment lub NSI Determine Checklist.Interwencja żywieniowa i interdyscyplinarne, zespołowe podejście okazały się skuteczne w zapobieganiu niekorzystnym następstwom niedożywienia u osób starszych. Jednakże, w przypadku niektórych, będących u schyłku życia pacjentów (na przykład osób z zaawansowaną demencją) pojawiają się dylematy etyczne dotyczące zasadności prowadzenia żywienia dojelitowego i pozajelitowego.
Authors and Affiliations
Beata Wojszel
Polimorfizm genu receptora witaminy D u polskich pacjentów z otyłością olbrzymią
Wstęp. Otyłość niesie za sobą poważne konsekwencje medyczne, psychospołeczne i ekonomiczne, przewyższając inne przewlekłe schorzenia. Aktywna forma witaminy D – 1,25(OH)2D, działa za pośrednictwem receptora VDR. Niektóre...
Nieskuteczność agresywnej terapii immunosupresyjnej, leczenia biologicznego i plazmaferez w leczeniu młodzieńczego tocznia układowego z nieproliferacyjną postacią nefropatii toczniowej
W pracy przedstawiono przypadek 20-letniej obecnie pacjentki, leczonej od 13 roku życia z powodu rodzinnej postaci tocznia trzewnego układowego. Choroba charakteryzowała się od początku bardzo dużą aktywnością kliniczną...
HCV antigens expression and inflammatory activity in patients with chronic HCV infection
Chronic type C hepatitis remains a substantial burden to global health problems. It is estimated, that only up to 30% of infected persons effectively eliminate the virus. In the remaining 70-80% chronic infection develop...
Obraz kliniczny zakażenia rotawirusowego u pacjentów hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2008-2009
<b>Wstęp.</b> Rotawirusy są najczęstszą przyczyną ostrej biegunki u niemowląt i dzieci do lat 4. Do zakażenia dochodzi głównie drogą pokarmową. Infekcje mogą mieć zróżnicowany przebieg &am...
Aging – what’s new?
Skin aging is a natural process, which consists in reducing the biological activity of body’s cells, slowing down regenerative processes and loss of adaptability. The decisive role is played by genetic factors and associ...