PRZEMIESZCZENIA UWAGI WOKÓŁ ROZBUDOWY MUZEUM SZTUKI W ŁODZI

Apply

PRZEMIESZCZENIA UWAGI WOKÓŁ ROZBUDOWY MUZEUM SZTUKI W ŁODZI

Journal Title: Muzealnictwo - Year 2009, Vol 2009, Issue 50

Abstract

Autor artykułu przedstawia swoje rozważania wokół rozbudowy Muzeum Sztuki w Łodzi, intensywnie na nowo podjętej przed trzema laty, kiedy w połowie 2006 r. dyrekcję muzeum objął Jarosław Suchan – będący szóstym szefem placówki w jej blisko osiemdziesięcioletniej historii. Autor koncentruje uwagę na trzech głównych procesach obecnie tu zachodzących: translokacjach, transformacjach oraz translacjach i na ich splocie. Translokacje, tytułowe przemieszczenia ujmowane tu są w perspektywie historycznej (przemieszczenia akcentów w określaniu znaków tożsamości muzeum), a zarazem w sferze przestrzennej wobec pozyskania przez Muzeum Sztuki nowej siedziby w obrębie kompleksu komercyjno-wypoczynkowego Manufaktura – siedziby nazwanej ms². Dawna siedziba Muzeum nazwana teraz została ms1. Muzeum w całości przeto podlega transformacji, co autor artykułu stara się pokazać na tle historii placówki (wskazując wszak też precedensy obecnych przemian), za której założycielski akt przyjmuje się udostępnienie publiczności w Łodzi Międzynarodowej Kolekcji Sztuki nowoczesnej grupy „a.r.” w 1931 roku. Za tamtym aktem fundacji obecnego muzeum stała w pierwszym rzędzie idea oraz aktywność lidera awangardy konstruktywistycznej w Polsce Władysława Strzemińskiego (1893-1952), a obok rzeźbiarki Katarzyny Kobro (1898-1951) i malarza Henryka Stażewskiego (1894-1988). Trwały wpływ tego ostatniego artysty na kształt awangardy w Polsce i na jej muzeum zaznaczony jest w artykule, również poprzez omówienie prezentacji jednego z nowszych nabytków łódzkiej kolekcji, realizacji przestrzennej Daniela Burena Hommage à Stażewski, 1985-2009. Translacje autor rozważań śledzi i egzemplifikuje w działaniach edukacyjnych muzeum. Są one w dużej mierze poddane refleksji teoretycznej intensywnie tu prowadzonej, w dużym stopniu w interrelacji z tak zwana „nową muzeologią”. Autor zastanawia się nad zasadnością niektórych deklarowanych przez szefa muzeum kierunków jego ewolucji, zwłaszcza nad postulowaną „otwartością” („muzeum otwarte”), jak i nad podkreślanym mocno przez Jarosława Suchana uwzględnianiem postulatów Marcela Broodthaersa w aktualnej praktyce Muzeum Sztuki, ujmowanym jako „muzeum nowej generacji”. Autor stawia też pytania tyczące relacji i proporcji pomiędzy zjawiskami aktualnymi, często nazbyt mocno teraz powiązanymi z socjalnymi akcentami w życiu artystycznym, a samą sztuką. Docieka przy tym relacji pomiędzy tendencją ku nieustannej reinterpretacji dawnych i obecnych zjawisk artystycznych, a stwarzaniem warunków dla obcowania widza z unikalnym dziełem sztuki.

Authors and Affiliations

Jaromir Jedliński

EP ID EP62014
DOI -
Views 46
Downloads 0