Radiological Outcomes of Overhead Traction Therapy for Developmental Dysplasia of the Hip in Non-ambulatory Children
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2017, Vol 19, Issue 2
Abstract
[b]Background.[/b] Infants with a dislocated and unstable hip that does not lend itself to stabilisation may be treated using overhead traction to achieve gradual reduction of the hip joint. The aim of this paper was to analyse the radiological outcomes of overhead traction therapy and the effect of duration of traction on the occurrence of complications and final treatment outcomes.[b]Material and method.[/b] A retrospective analysis of medical records of 26 children (34 affected hips) involved three independent observers assessing radiological parameters before the surgery and at follow-up visits at least two years after the therapy.[b]Results. [/b]Overhead traction was used for an average of 35 days (range: 15-43 days). Twenty six hips were treated solely with reduction and immobilisation in a human position plaster cast. Three hips were qualified for surgery immediately after a preliminary traction period. Five hips showed a suboptimal result following the immobilisation period. A MANOVA model revealed that the following factors had a significant effect on the treatment outcome: superior centring ratio of Smith (with the lowest values recorded in patients with residual hip dysplasia, p = 0.001) and acetabular angle of Sharp (with the lowest values found in patients requiring surgery, p = 0.01). Statistical tests did not show a correlation between the duration of traction and disturbance of proximal femoral metaphysis growth assessed according to Bucholz and Ogden classification. Fifteen hips were classified as type I, eight hips were graded as type II and also eight hips as type III.[b]Conclusions. [/b]1. The lowest values of acetabular angle of Sharp were recorded in those patients requiring surgery. 2. The lowest superior centring ratio of Smith was found in those subsequently followed-up due to residual hip dysplasia. 3. Duration of overhead traction did not directly correlate with the final outcome; it only seemed to be an indicator of the severity of hip dysplasia. 4. Routine use of overhead traction before undertaking closed reduction does not probably decrease the incidence of proximal femoral growth disturbance.
Authors and Affiliations
Marcin K. Waśko, Szymon Pietrzak, Anna Szarejko, Waldemar Przybysz, Tomasz Parol, Jarosław Czubak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP225690
- DOI -
- Views 106
- Downloads 0
Analiza długości przeżycia i pobytu w szpitalu chorych ze złamaniem okołokrętarzowym kości udowej (AO 31A1-A3)
Wstęp: Leczenie operacyjne chorych ze złamaniem okołokrętarzowym kości udowej jest metodą z wyboru. Celem pracy była analiza długości przeżycia i pobytu w szpitalu chorych w zależności od wyboru metody operacyjnej or...
The activity of fine afferent nerve fibres of the rat knee joint and their modulation by inflammatory mediators
SummaryBackground. The origin of joint pain involves the activation of terminals of slowly conducting C and A-delta afferent fibres. The aim of this study was to characterize the slowly conducting nerve fibres supplying...
Charakterystyka zmian w profilu białek ostrej fazy we wczesnym okresie po endoprotezoplastyce stawu biodrowego
Wstęp: Wszczepienie endoprotezy całkowitej stawu biodrowego jest związane z wykonaniem rozległego zabiegu operacyjnego. Podczas tej procedury dochodzi do uszkodzenia tkanek i równocześnie do wprowadzenia dużych rozmiarów...
Fizjoterapia po rekonstrukcji ścięgien prostowników kciuka w strefie III. Studium przypadku
Wstęp. Uszkodzenia ścięgien palców należą do bardzo częstych następstw urazów ręki i niewłaściwie leczone mogą doprowadzić do znacznych ubytków funkcjonalnych i wpływać na utrudnienie codziennego funkcjonowania. W pracy...
Klasyczne i nowoczesne podziały zwichnięć i złamań kręgosłupa piersiowo-<br /> -lędźwiowego. Aspekty biomechaniczne i kliniczne. Przegląd literatury.<br />
Na podstawie przeglądu klasycznego i aktualnego piśmiennictwa dotyczącego ewolucji w klasyfikacjach kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego. Przedstawiono zalety i wady podziałów Denisa i AO. Szczegółowo omówiono najnowszą klas...