Aktywność nikotynamidu w stosunku do najczęściej izolowanych dermatofitów

Journal Title: Mikologia Lekarska - Year 2008, Vol 15, Issue 2

Abstract

Wprowadzenie: W miejscowej terapii schorzeń dermatologicznych często wykorzystywane są witaminy oraz ich pochodne. Jednym z leków należących do wspomnianej grupy jest nikotynamid. Jest to biologicznie aktywna forma niacyny, która wykazuje korzystne działanie na skórę przy zastosowaniu powierzchniowym. Pożyteczne działanie nikotynamidu na skórę, w zestawieniu z problemem częstych niepowodzeń leczenia grzybic dermatofitowych, wynikających z ograniczonego wyboru leków, wydawało się dostatecznym powodem podjęcia badań nad aktywnością tego związku w stosunku do dermatofitów. Cel pracy: Celem pracy była ocena przeciwgrzybiczego działania nikotynamidu w stosunku do wybranych gatunków dermatofitów oraz zbadanie wpływu określonych czynników środowiska na aktywność przeciwgrzybiczą nikotynamidu. Materiały i metody: Doświadczenia przeprowadzono na 80 szczepach dermatofitów uzyskanych z materiału diagnostycznego. W badaniach zastosowano własną modyfikację opisanych w piśmiennictwie metod wyznaczania aktywności leku. Wyniki: Przeprowadzone badania pozwoliły wyznaczyć wartości MIC (Minimal Inhibitory Concentration) nikotynamidu - mieściły się one w przedziale 10-50 mg/ml. W zależności od gatunku i wielkości inokulum, aktywność przeciwgrzybicza nikotynamidu ujawniała się po 12-48 godz. ekspozycji. Obecność białka w środowisku (1 % surowica lub 1 % albumina) nie wpływała na zmianę aktywności związku. Wnioski: 1. Przeciwgrzybicza aktywność nikotynamidu w stosunku do dermatofitów mieści się w przedziale stężeń 10-50 mg/ml. 2. Skuteczność nikotynamidu wymaga długotrwałej -12-48-godzinnej ekspozycji, co uzależnione jest od wielkości inokulum oraz gatunku grzyba. 3. Przeciwgrzybicze działanie nikotynamidu nie ulega modyfikacji pod wpływem znajdujących się w środowisku substancji białkowych. 

Authors and Affiliations

Anna Ciebiada-Adamiec, Ireneusz Ciebiada, Eugeniusz Małafiej, Andrzej Denys

Keywords

Related Articles

Analiza występowania patogenów grzybiczych w pracowniach rehabilitacyjnych. Doniesienie wstępne

Cel pracy: Ocena częstości występowania patogenów grzybiczych w pomieszczeniach Kliniki Rehabilitacji Dziecięcej i ewentualnej zależności ich liczby od temperatury i wilgotności w nich panującej. Materiał i metody: Bada...

Wykorzystanie kwestionariuszy Indoor Environmental Quality – Medical Screening Questionnaire oraz Indoor Air Quality Health and Safety Guide do oceny ekspozycji pracowników zakładów radiologicznych na czynniki szkodliwe zawarte w powietrzu 

Wyniki: Wszyscy ankietowani stwierdzili, że ani w ich miejscu pracy, ani w domu nie były prowadzone badania ekspozycji na czynniki szkodliwe zawarte w powietrzu. W opinii respondentów na jakość powietrza pomieszczeń wpły...

The efficacy of orally fluconazole and topically 1% clotrimazole cream and shampoo containing 2% ketoconazole in the treatment of moderate to severe types of seborrheic dermatitis

Introduction: The seborrheic dermatitis is one of the most common skin disorders (1-5% of the population), that concerns as well infants and children as adults. The role of yeast-like fungi, Malassezia sp. (mainly M. glo...

The role of hyperhidrosis and using powder dusts in tinea pedis ethiopathogenesis

Introduction: Tinea pedis is a disease which is characterized by difficult controlling because of popular non-symptomatic carrier state, frequent reinfection possibilities and long term of survival of the mycotic spores...

Ryzyko wystąpienia infekcji grzybiczej u pacjentek noszących sztuczne paznokcie 

Wprowadzenie: W ostatnich latach sztuczne paznokcie, zwane inaczej tipsami, stają się coraz bardziej popularnym sposobem kosmetycznego wykończenia naturalnych płytek paznokciowych. Tipsy umożliwiają kobietom ukrycie szpe...

Download PDF file
  • EP ID EP84192
  • DOI -
  • Views 108
  • Downloads 0

How To Cite

Anna Ciebiada-Adamiec, Ireneusz Ciebiada, Eugeniusz Małafiej, Andrzej Denys (2008). Aktywność nikotynamidu w stosunku do najczęściej izolowanych dermatofitów. Mikologia Lekarska, 15(2), 72-75. https://europub.co.uk./articles/-A-84192