Odległe wyniki leczenia operacyjnego złamań kości piętowej
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2015, Vol 17, Issue 2
Abstract
Wstęp. Celem pracy jest przedstawienie odległych wyników operacyjnego leczenia stawowych złamań kości piętowej z uwzględnieniem oceny subiektywnej, badania ortopedycznego oraz oceny radiologicznej.Materiał i metody. W latach 2008-2012 w Klinice Traumatologii WIM w Warszawie operacyjnie leczono 126 chorych ze złamaniami 135 kości piętowych. Analiza obejmuje chorych, którzy zgłosili się do badania - 73. Większość stanowili mężczyźni (45-61,6%). Średni wiek chorych wynosił 46,2 (18-77) lat. Na podstawie diagnostyki obrazowej, chorych kwalifikowano do określonej techniki operacyjnej: małoinwazyjna metoda Westhuesa ze stabilizacją wiązką drutów „K lub otwarte nastawienie i stabilizacja wewnętrzna płytą i śrubami. W metodyce posłużono się oceną subiektywną, badaniem ortopedycznym oraz radiologicznym. Analizę statystyczną wykonano za pomocą programu MS Excel.Wyniki. Na podstawie subiektywno-obiektywnej skali C-N, w grupie chorych leczonych małoinwazyjną metodą Westhuesa ze stabilizacją wiązką drutów „K, odnotowano 12 wyników bardzo dobrych (42,8%), 5 dobrych (17,9%), 6 zadowalających (21,4%) oraz 5 złych (17,9%). W grupie chorych leczonych płytą i śrubami przeważały wyniki bardzo dobre i dobre (58,1%) w złamaniach typu II wg Sandersa, najwięcej złych wyników odnotowano w przypadku złamań typu IV. Wyniki radiologiczne były lepsze niż czynnościowe oraz ocena subiektywna. Stwierdzono istotną statystycznie zależność pomiędzy wynikiem subiektywnym chorych i ich wiekiem (p<0,001) - najgorsze wyniki u chorych < 39 roku życia.Wnioski. 1.W leczeniu operacyjnym złamań kości piętowej kluczowe jest właściwe odtworzenie kąta Bôhlera 2.Wynik radiologiczny dobry i bardzo dobry nie zawsze odpowiada dobremu wynikowi czynnościowemu oraz dobrej ocenie subiektywnej 3. Gorsza ocena subiektywna u młodszych wynika z braku możliwości ich powrotu do aktywności sprzed urazu.
Authors and Affiliations
Justyna Gołos, Krzysztof Kwiatkowski, Piotr Piekarczyk, Tomasz Waliński
Leg Length Discrepancy Treatment with Subtrochanteric Shortening Osteotomy and Blade Plate Fixation
Background. Subtrochanteric femoral shortening osteotomy is a method of surgical treatment of lower limb discrepancy (LLD). It is less commonly used due to numerous limitations and the resulting decrease in height, which...
Sposób postępowania leczniczego w sytuacji rozkawałkowania ceramicznej głowy endoprotezy stawu biodrowego
Autorzy przedstawiają przypadek 80-letniego pacjenta, u którego w następstwie aseptycznego obluzowania komponentu udowego nastąpiło zaburzenie mechanicznej zgodności trzpienia endoprotezy z ceramiczną głową, co mogło być...
Zastosowanie technik znieczulenia regionalnego w leczeniu bólu pooperacyjnego u pacjentów poddawanych zabiegom endoprotezoplastyki stawu kolanowego
StreszczenieW ciągu ostatnich 30 lat bardzo dynamicznie rozwijała się chirurgia ortopedyczna, a szczególnie chirurgia stawowa. Dziś w wielu ośrodkach wykonuje się zabiegi plastyki stawów biodrowych i kolanowych, a ilość...
Pigmented Villonodular Synovitis - Various Manifestations, Inconsistent Terminology and Treatment. Cases Study
Pigmented villonodular synovitis (PVNS) as well as tenosynovial giant cell tumor (TGCT) are both diagnosed and described in two forms, namely a localized and diffuse type. They form a diverse group of proliferative lesio...
High trochanter location: Natural history or complication following treatment of Perthes' disease?
Background. In Perthes' disease femoral head deformities can be accompanied by high location of the greater trochanter and diminished shaft-neck angle, causing decreased joint stability and diminished hip function. The a...